De VVD kan zich muisstil houden terwijl hun tegenstanders in pers en politiek elkaar de tent uit appen over de onfatsoenlijke woordjes van Hans Wijers. De partij van Yesilgöz wil niet met GroenLinks in een coalitie maar heeft ook het zwaard in handen dat boven een tweede voorzitterstermijn van Martin Bosma hangt. En Artsen Zonder Grenzen veinst een neutraliteit tegenover Israël die ze helemaal niet hebben.
Drie onderwerpen dus vandaag. Allereerst nog even de Wijers-rel, waar weinig woorden van introductie meer voor nodig zijn. Over het feeksen-fiasco van Hans Wijers verschenen op NN twee stukjes; een lacherige verzuchting toen de rel net losbrak en een bulderlachende analyse over hoe NRC zichzelf in de voet schoot door zich voor het karretje van een karaktermoord te laten spannen die hun eigen bubbel helemaal niet besteld had. Appen praten we toch nog even over door, want de rel toont aan dat de progressieve onderbuik aanvoelt dat D66 een Pyrrusoverwinning heeft geboekt op 29 oktober: ze hebben wel de meeste zetels maar geen sterke greep op de formatie.
Een mail van Artsen Zonder Schaamte
Vervolgens bespreken Maaike en ik de opening van documentairefestival IDFA, waar Israëlische makers niet welkom zijn maar de BDS-beweging (!) de openingswoorden verzorgde en daarin hun dank uitsprak dat ook IDFA zich bij de Jodenboycot heeft gevoegd. Net zoals het Concertgebouw en diverse universiteiten.
Daarbij komt ook de weigering aan de orde van Karel Hendriks, directeur van Artsen Zonder Grenzen, om de replica Gaza-tunnel te bezoeken die zondag en maandag voor de deur van zijn kantoor staat opgesteld. Het zou de “neutraliteit” van AZG schaden, terwijl aan het pand wel een vlag hangt waar “End the genocide NOW” op staat. De weigering om even naar buiten te komen voor een gesprekje, blijkt uit mails van AZG die NN in handen heeft:
Is de voorzittersverkiezing nu al verkocht?
Tot slot doen we een stukje HR over de drie kandidaten die een gooi doen naar het Kamervoorzitterschap. Martin Bosma ambieert een tweede termijn en Tom van der Lee (GroenLinks) doet een nieuwe poging nadat hij in 2023 van de PVV’er verloor. Als outsider heeft VVD’er Thom van Campen zich gemeld. Zijn sollicitatiebrief is echter zo’n ongeïnspireerd stukje tekst dat het door ChatGPT geschreven zou kunnen zijn: “Kamervoorzitter zijn stopt niet bij de patatbalie. Of dat nu via een journalist aan de kiezer is of rechtstreeks aan een schoolklas, de voorzitter heeft naar mijn mening altijd de taak om uit te leggen wat wij doen.”
Het futloze briefje doet ons vermoeden dat hij een excuuskandidaat is voor de VVD om hun 22 Kamerleden niet op Bosma te hoeven laten stemmen maar vooral: om een troef in handen te hebben voor de formatie. Yesilgöz wil immers niet met GroenLinks in een coalitie maar zou wel bereid kunnen zijn om Tom van der Lee voorzitter te maken (door niet op Bosma te stemmen, maar op de eigen kandidaat). Dat kan ruimte kweken voor koehandel, bijvoorbeeld om te praten over een coalitie over middenrechts. Bosma weg als voorzitter in ruil voor JA21 in de coalitie? We speculeren over onze vermoedens van vuil spel en doorgestoken kaart. Want als puntje bij paaltje komt, zijn alle politici feeksen.
Abonneren op Nijmans Nieuwsbriefje kan via deze pagina. Doneren aan deze podcast kan via deze link. Uw steun wordt zeer gewaardeerd!
Wat verder ter appgesprek komt
De voorzittersverkiezing is op dinsdag 18 november om 13:00 uur, op de website van de Tweede Kamer staat alle informatie en de sollicitatiebrieven van de kandidaten. De brief van Bosma staat integraal onderaan. Omdat het de beste brief is, van de beste kandidaat (doen we niet geheimzinnig over verder, laat staan objectief).
Inzake de rel tijdens IDFA in 2024 schreef Frits Barend een onthullend boekje over de Kafkaëske situatie waarin hij terecht kwam toen een Palliewappie hem van ‘mishandeling’ betichtte. Schreef ik dit boekverslagje over:
In deze Nijman & Charante ziet/hoort u fragmenten uit deze video waarin BDS-sujetten de IDFA bedanken voor hun culturele boycot van Joden:
Het in de uitzending genoemde Amnesty-rapport is hierrr te vinden. Een nabrander over het Chanoeka-compromis in het Concertgebouw leest u bij Nieuwe Revu. En tot besluit dus de sollicitatiebrief van Martin Bosma voor een tweede termijn. Waarvan we vrezen dat links én de VVD daar een stokje voor gaan steken…
Sollicitatiebrief Kamervoorzitterschap Martin Bosma
Aan de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Amsterdam, 16 november 2025
Geachte Griffier, waarde collega’s,Het zijn onstuimige politieke tijden. Kabinetten zitten korter dan gepland. Kamerverkiezingen volgen elkaar steeds sneller op. Daarnaast hebben de afgelopen jaren laten zien dat debatten in de plenaire zaal steeds feller verlopen, met oplaaiende emotie.
In die onstuimigheid moet onze Kamerorganisatie een bron van rust en continuïteit zijn.
In 2020 kwam collega Kees van der Staaij tijdens de algemene politieke beschouwingen op de proppen met het ijsvogeltje, een nationaal symbool. Het beestje staat voor stabiliteit en bescherming. Het ijsvogeltje is ook te zien op de sokkel van het beeld van Willem van Oranje op het Plein bij de ingang van de Tweede Kamer. Daaronder staat een tekst in het Latijn. Het is de lijfspreuk van Willem van Oranje: saevis tranquillus in undis, oftewel: kalm te midden van grimmige golven.
Mijn ambitie de afgelopen twee jaar was om zo’n ijsvogeltje te zijn. Continuïteit en stabiliteit. Te midden van alle opwinding moet de Kamerorganisatie rust uitstralen. Het debat moge fel zijn, de structuur moet staan.
Uiteraard kan dat alleen met een voorzitter met uitgebreide ervaring. Bijvoorbeeld iemand zoals ik die inmiddels vijftien jaar de hamer hanteert in de plenaire zaal en al die tijd lid is geweest van het Presidium. In een onstuimige periode met veel doorstroming in de Kamer is senioriteit van doorslaggevend belang. Dit is geen tijd voor experimenten. Daarom kandideer ik me graag voor een tweede periode als Kamervoorzitter.
Mijn manier van voorzitten wordt breed gewaardeerd. Ik laat debatten niet onnodig lang duren. De interrupties en de antwoorden zijn korter geworden. En vrijwel altijd is om 23.00 het licht in de plenaire zaal uit. Zoals ik had beloofd. Bij het recente afscheid van de zeventig vertrekkende Kamerleden vertelden velen (van links tot rechts) dat ze mijn manier van leidinggeven bijzonder op prijs stellen.
Jammer genoeg worden voorzitters vrijwel uitsluitend beoordeeld op hun kwaliteiten om de vergadering te leiden.
Veel belangrijker zijn de mensen die voor ons werken. Onze Kamergemeenschap bestaat behalve uit 150 Kamerleden ook uit de achthonderd mensen van onze ambtelijke ondersteuning. Van beveiligers, IT-mensen tot griffiers en restaurantpersoneel.
De afgelopen jaren hebben laten zien dat de keuze voor een voorzitter een enorme impact heeft op onze werknemers. Het verleden heeft intens verziekte arbeidsrelaties laten zien, een blamage. Die waren een rechtstreeks gevolg van de spanningen tussen de politieke leiding en de ambtenaren binnen de Kamerorganisatie.
Die onmisbare mensen hebben geen enkele inspraak bij de keuze van een voorzitter.
De afgelopen twee jaar heb ik mij ingezet ook een voorzitter van het personeel te zijn en te werken aan sociale veiligheid van onze ambtelijke ondersteuning. Dat is een karwei dat veel aandacht en tijd heeft gevergd, bijvoorbeeld door het creëren van een nieuwe ambtelijke topstructuur. Met onze Griffier vorm ik een hecht team, iets dat onze organisatie enorm ten goede is gekomen.
Op veel vlakken boekten we vooruitgang. Onder mijn leiding kent de Kamer een uitstekende relatie met de Eerste Kamer, zijn de contacten met buitenlandse parlementen sterk verbeterd en werken we prettig samen met het Rijksvastgoedbedrijf, hetgeen belangrijk is voor onze terugkeer naar het Binnenhof. Dat alles is van groot belang voor onze ambtelijke ondersteuning.
Of onze mensen zich onder de huidige voorzitter prettig voelen, kunt u het best zelf navragen bij het personeel. Ik wil collega-Kamerleden die nog een zwevende kiezer zijn dan ook in overweging geven hun oor te luister leggen bij onze ambtelijke ondersteuning.
Ik zie uit naar het debat dinsdag: de meest openbare sollicitatieprocedure van Nederland.
Martin Bosma
Ohja en ik vond nog een oud appje van de Heilige Sheila aan mijn adres. Want er zijn alleen maar nette mensen op links!
