Martin Bosma krijgt GEEN tweede termijn als Kamervoorzitter
Partijkartel herstelt ‘foute’ benoeming
Even op de zaken vooruit lopen: Het is Martin Bosma TOCH/NIET gelukt om een tweede termijn als Beste Kamervoorzitter van Sowieso Deze Eeuw Maar Misschien Wel Ooit veilig te stellen. Hij is zijn hele eerste termijn als een gedachten-verdachte behandeld in de linkse politieke en in de ‘vrije’ pers en moest dus vandaag opnieuw vechten voor zijn herbenoeming. Zijn pleidooi hield hij vanmiddag - dinsdag 18 november - en de stemming is hedenavond.
Vanaf 17u55 is via deze link (als het goed is) de stemming te volgen, en anders vindt die via de homepage van Debat Direct (Cloudflare en weder dienende). Het pleidooi van Bosma is hieronder in dit artikel alvast terug te kijken.
UPDATE 19:33: De feeksen van de VVD laten weer zien hoe hondsbrutaal en cynisch ze zijn. Bosma verliest van het kind Van Campen.
De sollicitatiegesprekken met de aspirant-voorzitters zijn weliswaar de meest openbare HR-meetings van Nederland maar dat wil niet zeggen dat de beste kandidaat wint, noch dat het besluit daarover vóór de schermen wordt genomen. Er speelt altijd politiek belang, zo weet heel Nederland sinds de verkiezing onderling tussen VVD en D66 afgehamerde benoeming van Vera Bergkamp, die vervolgens een handhavingsramp bleek in de steeds harder wordende debatten.
Martin Bosma was als haar opvolger objectief gezien een verademing. Gepassioneerd over de positie leefde het soms toch wat luie Kamerlid enorm op, leidde hij debatten met strakke hand en tevens met zowel door vriend en vijand erkende humor en geestelijke lenigheid (en daarbij niet te veel op de strakke letter). De gedichten waarmee debatten door hem werden geopend, waren een kers op de taart en verbonden de democratische positie van het voorzittersambt met de culturele, literaire, historische en soms zelfs religieuze wortels van Nederland.
Bovendien heeft Bosma, ooit fervent twitteraar in het publieke domein en stevig retoricus in de politieke arena, zijn X-account niet meer aangeraakt sinds hij voorzitter werd en zich opgesloten in zijn rol. Nooit was er om zijn persoon of zijn persoonlijke posities enig gedonder buiten de plenaire zaal, behalve toen de organisatie van Keti Koti hem niet bij de herdenking van het slavernijverleden wilde. Hij had vanuit zijn ambt alle recht daarbij te zijn (het was de Keti Koti-organisatie te verwijten dat zij geen onderscheid tussen mens en functie konden maken en liever voor stampij kozen), maar hield ook in die ophef zijn mond en liet het gezeik in stilte over zich neer miezeren.
De griffier en het personeel voor keukens, computers en conciërge-diensten leek des te beter met Bosma door één Kamerdeur te kunnen - de voorzitter is immers ook een soort directeur van het hele bedrijf. Zijn rol achter de schermen is een onderbelicht en (eerlijk is eerlijk) moeilijk te controleren deel van zijn taak maar lijkt binnenskamers zeer te worden gewaardeerd door het Binnenhof-personeel in het tijdelijke somber-betonnen onderkomen B.67.
In zijn pleidooi voor baanbehoud ging Bosma daarop dan ook uitgebreid in. Hieronder, aanbevelenswaardig, zijn hele vacature voor het voorzitterschap.
Bosma benadrukte in zijn sollicitatiebrief dan ook dat ‘zwevende kiezers’ onder zijn Kamercollega’s ‘hun oor te luister moesten leggen bij onze ambtelijke ondersteuning.’ Zij zouden voor hem kunnen getuigen. Tegelijk was het een teken van ‘het ijsvogeltje’, zoals hij zichzelf omschreef, dat hij donders goed weet dat niet alleen een tweede termijn onzeker was maar zijn eerste ook al een uitzondering op kartelregels. Een anomalie en voor sommigen zelfs een schok.
Het is immers bekend dat de PVV’er überhaupt nooit de hamer in handen had mogen krijgen (want: verkeerde partij en/met verkeerde opvattingen) maar de vorige verkiezingsuitslag viel - voor velen onverwacht - in zijn voordeel uit en zodoende werd driemaal solliciteren alsnog scheepsrecht voor Bosma. De tweemaal daarvoor was hij volstrekt kansloos, de derde maal won hij nipt van Tom van der Lee:
In de laatste Nijman & Charante Podcast van maandag (gisteren) somberden we met de blik vooruit op vandaag (dinsdag) dat Bosma het zal afleggen tegen politieke koehandel van de VVD: niet met GroenLinks in een coalitie maar wel als handreiking de hamerkansen voor Van der Lee vergroten. De sollicitatiebrief van Thom van Campen las namelijk als een schoolkrantstukje van een iets te jonge schijnkandidaat, en daarmee als een politiek opzetje van de boven hem gestelden.
Of raakte iemand wél in vervoering van plichtmatige passages van Van Campen zoals deze? “Kamervoorzitter zijn stopt niet bij de patatbalie. Of dat nu via een journalist aan de kiezer is of rechtstreeks aan een schoolklas, de voorzitter heeft naar mijn mening altijd de taak om uit te leggen wat wij doen.” Dan toch veel liever zowel de bevlogenheid als de gedichten van Bosma?
Overigens kan derde kandidaat Van der Lee behalve geen correct Nederlands schrijven, zelfs zijn eigen naam niet correct spellen, getuige zijn eigen brief. Heb je écht zin in de baan als er zulke fouten in je sollicitatie blijven staan?
Maaike en ik vermoedden (dus) dat niet de beste kandidaat maar het zwaarder wegende politieke machtsbelang opnieuw zou gaan winnen. Zie hier, tijdgecodeerd, onze beschouwing en afwegingen. Jan Dijkgraaf ziet op zijn beurt juist Van Campen wél winnen omdat de Kamer wel rechtser dan links is. Hier een twitterdraadje van mij met - in het kort - de inbreng per partij tijdens de sollicitatieprocedure van hedenmiddag.
De broodtekst, zoals dat heet, van dit SubStukkie is geschreven tijdens de sollicitatiegesprekken maar voordat de daadwerkelijke voorzittersverkiezing begon. Het is na de uitslag slechts een kwestie van de uiteindelijke winnaar invullen en daarbij de winst van Martin Bosma vieren of zijn verlies betreuren, vanuit het besef dat hij zowel bij herverkiezing áls bij verlies de hoofdpersoon van de voorzittersverkiezing zal zijn.
Op voorhand heb ik daarom ChatGPT zowel een opgewekte als een sombere Martin Bosma laten maken (in de inmiddels bekende oranje/bruine stijl en kleurstelling die me overigens langzaam tegen begint te staan en dus op de planning staat voor verfrissing & ander verfje maar dat terzijde en met een stuk minder budget dan de verbouwing van het Binnenhof).
Bosma verdient het op basis van merit, conduct and passion om met ruime voorsprong om te winnen van zijn opponenten. Hij is immers de beste voorzitter die we de afgelopen jaren gehad hebben én de beste voorzitter die we eigenlijk niet mogen hebben.
Gaan Maaike en ik ongelijk krijgen en komt het meest opgewekte plaatje als winnaar uit de voorzittersverkiezing of krijgen we helaas toch gelijk en komt het sombere plaatje als winnaar uit de bus? Vanavond weten we meer, update volgt (maar ik moet nu domweg de deur uit, dus vandaar dat ik deze alvast op de post doe).
Hieronder de twee opties op een uitslag:
Dit is een SubStukkie. Een soort Nieuwsbriefjes, maar dan net niet want korter, sneller, reactiever. U kunt uw notificaties voor de verschillende rubriekjes van Nijmans Nieuwsbriefje beheren via uw accountpagina. Via de Substack App gaat het nog makkelijker.
BONUSLOLLETJE: Kamerlid Nanninga moet wat camerabewuster worden
Hahaha wat een heerlijke beelden. Via de oplettende Reneeke op X.
Het zou het parlement sieren als het Kamervoorzitterschap gegund werd aan Martin Bosma, omdat hij van de tweede partij is van het parlement, een partij die uitgesloten wordt door de rest, en de beste Kamervoorzitter ooit.
Maar als hier nu ook weer een politiek spelletje wordt gespeeld dan krijgt het vertrouwen in de politiek weer een knau. En het was al zo laag.
Echt waar zit het verstand van deze Kamerleden.
Waarom werd Martin Bosma eigenlijk verweten dat hij niet zichtbaar genoeg was? Hij is toch hartstikke zichtbaar - als voorzitter? Is dat soms niet genoeg?
Stemming is geheim, toch? Dus dan hoop ik dat velen gewoon doen wat het beste is. Het lijkt me fijn werken onder zijn voorzitterschap.
En wat hieronder al is gezegd: een beetje continuïteit zou fijn zijn in deze roerige, rommelige tijden. En een beetje luchtigheid en humor is dan al helemaal welkom.
(*Ik ben dus zeker niet geschikt voor de politiek. Ik maak me te vaak schuldig aan "Annabelletjes".)