Acht volle maanden sinds ik de solosprong maakte kan ik met enige tevredenheid vaststellen dat het er op lijkt dat mijn Substack-nieuwsbrief blijft drijven. Augustus zit er weer op en ondanks de zomer trok deze site in de afgelopen 30 dagen bijna 200.000 bezoeken, ongeveer een vijfde van het totale bezoek in 2024. Groei!
Geen idee hoe dat in verhouding tot andere (Nederlandstalige) Substacks staat en uiteraard is wereldheerschappij voorlopig geen realistisch target, maar een opwaartse trend is zichtbaar. Ongeveer rond deze publicatie gaat de teller door de zesduizend subscribers: inschrijvingen van mensen die alle artikelen per mail (of via de Substack-app) ontvangen. De lezersaantallen per artikel dansen inmiddels rond de tienduizend, met enkele hitjes die daar ruim overheen gaan.
Augustus was de best bezochte maand tot dusver. Het verschil tussen subs en clicks laat zich vooral verklaren door Twitter, waar ik een behoorlijk bereik heb. Als u hier via sociale media, Google of op een andere manier terecht bent gekomen: subscriben wordt op prijs gesteld! Het is à priori gratis maar wel met bonusfuncties en -content voor betalende abonnees.
Aangezien er inmiddels 18 miljoen Nederlanders zijn (Revu-column daarover volgt hieronder), zou het bereik van Nijmans Nieuwsbriefje theoretisch toch flink moeten kunnen groeien. Al dienen we natuurlijk in ogenschouw te nemen dat de meerderheid van de nieuwe bevolkingsaanwas geen Nederlands spreekt en de leesvaardigheid van de jeugd ook achteruit holt, dus de beperkingen van het Nederlands taalgebied worden met de tijd alleen maar nijpender. Haast is geboden, lol.
Desalniettemin moet van die zesduizend inschrijvingen toch heus nog wat meer te maken zijn, en tot die tijd ben ik sowieso blij dat u erbij bent!
Onderstaand de vijf best gelezen nieuwsbriefjes van augustus maar eerst een huishoudelijke mededeling: de optie om te doneren via bunq is per heden beëindigd. De bank begon zich te bemoeien met mijn inkomsten en uitgaven. Het zit me tevens niet lekker dat medewerkers te makkelijk in rekeningen kunnen kijken. (En ik ben niet de enige die hier hinder van heeft.) Gelukkig biedt Stripe, de dienst die betalingen voor abonnementen afhandelt, ook een optie voor donaties, dus heb ik daar een nieuwe, veilig te gebruiken doneerlink aangemaakt:
N.B. Andere opties staan hier vermeld. Als u liever direct doneert, wilt u me dan even mailen op navraag [at] nijmansnieuwsbriefje [punt] nl? Dank!
En dan nu de top 5
Então. Omdat augustus een uitstekende maand was, hieronder de vijf best gelezen artikelen. Lekker weekendleesvoer voor wie ze gemist heeft, of om door te sturen aan mensen die er ook in geïnteresseerd zouden kunnen zijn. Deze vijf gingen allemaal (ruim) door de tienduizend views en de nummer 1 zelfs richting GS-topic-niveau, met bijna dertigduizend lezers.
5. 2024 is geen goed persjaar
4. Een eigen WOO-verzoek
3. De Volkskrantfuik uitgelegd
2. LOL, een hitje dankzij Leo!
1. De veenbrand die iedereen voelt:
Meest Vleiende Comment van de Maand:
“Eindelijk weer eens een stukje van fijn schuurpapier, waarin zelfs je lidwoorden ballistisch geladen zijn. Dit, precies dit, was de reden om een abbo te nemen”
— Giri
Okee dat was een stukje zelfbevlekking om een opgewekte (zomer)maand van groei & herstel mee af te sluiten. Mocht u mensen kennen die blij gemaakt kunnen worden met een van de artikelen hierboven en/of met een inschrijving voor alles wat nog komen gaat, schroom niet om het woord te verspreiden. Met de ‘refer a friend’-knop valt bovendien gratis abonnementstijd te verdienen:
En dan tot besluit nog het Revu-cursiefje van deze week. Prettig weekend!
18 miljoen? Intensieve menshouderij!
Het duurde maar negen jaar om Nederland van 17 naar 18 miljoen inwoners te laten groeien.
We vragen ons af of Nederland een dichtbevolkt land is of een dunbevolkte stad maar bijna niemand heeft het dat over ongeveer 900.000 van die miljoen nieuwe Nederlanders niet oorspronkelijk Nederlands zijn. Het zijn vluchtelingen, asielzoekers, studenten en arbeidsmigranten.
In 2023 kende ons land een natuurlijke aanwas van minus vijfduizend mensen. Een negatief getal en toch groeide het inwonertal met 132.000 mensen (zie afbeelding).
Het is niet dat de houdbaarheid, of onhoudbaarheid, van deze manier van aanwas bij niemand op de radar staat. Van politieke partijen tot voormalig CBS-demograaf Jan Latten of migratiewetenschapper Jan van de Beek komt het onderwerp heus regelmatig voorbij.
Ingekleed in zorgen, geduid langs praktische vragen over woonruimte (of het gebrek daaraan), voorzieningen, culturele verschillen of de voertaal van het hoger onderwijs. In het online debat worden veel zorgen over migratie breed gedeeld.
Maar echt besef blijft uit.
Niet alleen omdat met name linkse partijen en media het gesprek over deze cijfermatig feitelijke omvolking frustreren, door eenieder die zorgen formuleert te brandmerken als slecht mens, maar ook omdat de meeste gevolgen voor velen niet acuut zijn. Als je al een huis hebt, is het best handig als een Indiër je Thuisbezorgd komt brengen. Als je kind gaat studeren, is een bijkomend voordeel dat z'n Engels verbetert. In provinciale achterlanden ervaren mensen minder drukte die stedelingen ervaren.
De drukpunten van migratie en bevolkingsgroei zijn uitgesmeerd over het land, weinigen ervaren alles tegelijk - bijvoorbeeld hoe loonstijgingen worden getemperd door goedkope arbeid, verricht door mensen die je wijk veranderen tot voor jou minder herkenbare sociale ruimte.
Zoals het Nederlands uit het hoger onderwijs verdween, zo verdwijnt Nederland uit de steden. Je kan dat toejuichen of betreuren maar feit is dat de verandering reëel is, en versnelt. Niet alleen groeide de bevolking veel sneller dan de prognose becijferde, de meeste aanwas bestaat uit volwassenen die willen wonen, werken en een beroep doen op (sociale) voorzieningen. Allemaal mensen die voor ons nieuw zijn maar zelf in medias res arriveren. Niet aan het begin van hun leven maar als volwassene op zoek naar veiligheid, vrijheid, werk of een studieplek.
In het tempo van 2023 telt Nederland reeds rond 2033 opnieuw een miljoen mensen meer. Waar gezegd wordt dat de natuur op omvallen zou staan door landbouw en veehouderij, lijken weinigen zich om de invloeden van intensieve menshouderij te bekommeren. Zolang migratie als onvermijdelijk natuurverschijnsel wordt beschouwd, mag het geen verbazing wekken dat de natuur zijn eigen weg vindt.
Wanneer natuurwetten het overnemen van (afwezig) beleid, wordt het overleven voor iedereen. Welke rechten dan nog gelden, kan de evolutieleer u vertellen.
Deze column verscheen in Nieuwe Revu 35 - 2024
Waarde B., Zonder ook maar e e n moment je intelligentie & belezenheid te onderschatten, mag ik hopen dat je over asiel/immigratrie/de ,,veelkleurige samenleving'' en ander geklets etc.etc. H.J. Schoo, De verwarde natie hebt gelezen. Ik ben er nu in bezig (H.J., oud-hoofdredacteur van Elsevier, is de naamgever van de jaarlijkse H.J. Schoolezing, die vanavond Pieter Omtzigt te beurt valt) en ik kan niet anders dan
hummen en knikken bij deze ragscherpe analyse uit - alweer - 2000. In feite heeft Schoo jaren- en jarenlang in Elsevier op intelligente en kritische wijze geschreven over hoe Nederland
,,de multiculturele samenleving'' out of the blind is ,,overkomen''. En welke mechanismen - politiek, wetenschap, asielindustrie - daar full speed aan hebben meegewerkt. Hier en daar - wat veel bijzinnen maar het wordt steeds beter - formuleert hij ietwat stroef en lees je over namen en problemen, die
we nu even moeten googlen - maar de kern deugt! Ik kwam bij het boek terecht via een kleine vermelding in e e n
van Martin Sommers columns in EW. Zoals met alle goeie klassiekers, is het boek natuurlijk niet meer
regulier verkrijgbaar maar volop via - bijvoorbeeld - Boekwinkeltjes. Een ,,aanrader'', zoals ze zeggen!
Hulde! Kwaliteit komt altijd bovendrijven. Las vanmiddag je column in De T. En om niet beschuldigd te worden van VanderPlas/Omtzigtism (niks gezien, wel commentaar) heb ik de eerste aflevering van Laura H. bekeken. Afgezien van het - zoals gebruikelijk - bordkartonnen toneelschoolgeactreutel (waarom kunnen die Skandinaviers en Belgen, ook kleine landen, het w e l: acteren met een grote mate van naturel?) zit het slachtofferschap van Laura vanaf de eerste minuten in de serie gebakken. Ach ja: wie in Nederland wil scoren, moet ,,slachtoffer'' zijn met voorbijzien aan al die moedwillige slachtoffers in de omgeving. Een sterke serie, wat zeg ik: een goeie documentaire, over een Jezidymeisje. Die zou ik wel eens willen zien!