Waarde B., Zonder ook maar e e n moment je intelligentie & belezenheid te onderschatten, mag ik hopen dat je over asiel/immigratrie/de ,,veelkleurige samenleving'' en ander geklets etc.etc. H.J. Schoo, De verwarde natie hebt gelezen. Ik ben er nu in bezig (H.J., oud-hoofdredacteur van Elsevier, is de naamgever van de jaarlijkse H.J. Schoolezing, die vanavond Pieter Omtzigt te beurt valt) en ik kan niet anders dan
hummen en knikken bij deze ragscherpe analyse uit - alweer - 2000. In feite heeft Schoo jaren- en jarenlang in Elsevier op intelligente en kritische wijze geschreven over hoe Nederland
,,de multiculturele samenleving'' out of the blind is ,,overkomen''. En welke mechanismen - politiek, wetenschap, asielindustrie - daar full speed aan hebben meegewerkt. Hier en daar - wat veel bijzinnen maar het wordt steeds beter - formuleert hij ietwat stroef en lees je over namen en problemen, die
we nu even moeten googlen - maar de kern deugt! Ik kwam bij het boek terecht via een kleine vermelding in e e n
van Martin Sommers columns in EW. Zoals met alle goeie klassiekers, is het boek natuurlijk niet meer
regulier verkrijgbaar maar volop via - bijvoorbeeld - Boekwinkeltjes. Een ,,aanrader'', zoals ze zeggen!
Hulde! Kwaliteit komt altijd bovendrijven. Las vanmiddag je column in De T. En om niet beschuldigd te worden van VanderPlas/Omtzigtism (niks gezien, wel commentaar) heb ik de eerste aflevering van Laura H. bekeken. Afgezien van het - zoals gebruikelijk - bordkartonnen toneelschoolgeactreutel (waarom kunnen die Skandinaviers en Belgen, ook kleine landen, het w e l: acteren met een grote mate van naturel?) zit het slachtofferschap van Laura vanaf de eerste minuten in de serie gebakken. Ach ja: wie in Nederland wil scoren, moet ,,slachtoffer'' zijn met voorbijzien aan al die moedwillige slachtoffers in de omgeving. Een sterke serie, wat zeg ik: een goeie documentaire, over een Jezidymeisje. Die zou ik wel eens willen zien!
Al is het alleen maar vanwege de creativiteit in (Nederlandse) taal; de concentrische schuurmachine genaamd Nijman is in staat om de meeste hoeken en gaten te raken.
Dat is fijn... een stuk fijner dan al die one issue schrijvers.
Ter verduidelijking nogmaals, omdat ik er mails over ontvang: die zesduizend *subscribers* zijn bij lange na niet allemaal *betaald abonnee*. Was het maar zo’n feest! Hoewel ik daar misschien alleen maar lui van zou worden dus doe maar niet.
Superfijn dat het je allemaal gelukt is en toch ook - als je het sec bekijkt - supersnel. Gefeliciteerd! 🥳 Mooi inspirerend verhaal trouwens om je angsten los te laten en je hart te volgen. Dacht je al aan memoires?? 😉
Goed nieuws voor heel Nederland dat nijmansnieuwsbriefje, en natuurlijk bijbehorend media imperium inclusief podcast, groeit. Hartelijk gefeliciteerd en veel dank voor alle leesplezier.
Waarde B., Zonder ook maar e e n moment je intelligentie & belezenheid te onderschatten, mag ik hopen dat je over asiel/immigratrie/de ,,veelkleurige samenleving'' en ander geklets etc.etc. H.J. Schoo, De verwarde natie hebt gelezen. Ik ben er nu in bezig (H.J., oud-hoofdredacteur van Elsevier, is de naamgever van de jaarlijkse H.J. Schoolezing, die vanavond Pieter Omtzigt te beurt valt) en ik kan niet anders dan
hummen en knikken bij deze ragscherpe analyse uit - alweer - 2000. In feite heeft Schoo jaren- en jarenlang in Elsevier op intelligente en kritische wijze geschreven over hoe Nederland
,,de multiculturele samenleving'' out of the blind is ,,overkomen''. En welke mechanismen - politiek, wetenschap, asielindustrie - daar full speed aan hebben meegewerkt. Hier en daar - wat veel bijzinnen maar het wordt steeds beter - formuleert hij ietwat stroef en lees je over namen en problemen, die
we nu even moeten googlen - maar de kern deugt! Ik kwam bij het boek terecht via een kleine vermelding in e e n
van Martin Sommers columns in EW. Zoals met alle goeie klassiekers, is het boek natuurlijk niet meer
regulier verkrijgbaar maar volop via - bijvoorbeeld - Boekwinkeltjes. Een ,,aanrader'', zoals ze zeggen!
Hulde! Kwaliteit komt altijd bovendrijven. Las vanmiddag je column in De T. En om niet beschuldigd te worden van VanderPlas/Omtzigtism (niks gezien, wel commentaar) heb ik de eerste aflevering van Laura H. bekeken. Afgezien van het - zoals gebruikelijk - bordkartonnen toneelschoolgeactreutel (waarom kunnen die Skandinaviers en Belgen, ook kleine landen, het w e l: acteren met een grote mate van naturel?) zit het slachtofferschap van Laura vanaf de eerste minuten in de serie gebakken. Ach ja: wie in Nederland wil scoren, moet ,,slachtoffer'' zijn met voorbijzien aan al die moedwillige slachtoffers in de omgeving. Een sterke serie, wat zeg ik: een goeie documentaire, over een Jezidymeisje. Die zou ik wel eens willen zien!
Volhouden Bart!
Al is het alleen maar vanwege de creativiteit in (Nederlandse) taal; de concentrische schuurmachine genaamd Nijman is in staat om de meeste hoeken en gaten te raken.
Dat is fijn... een stuk fijner dan al die one issue schrijvers.
Grote klasse dat je dit bereikt hebt. En bedenk hierbij dat dit slow business is. Ga zo door en jouw lezers en donateurs zullen alleen maar toenemen.
Ter verduidelijking nogmaals, omdat ik er mails over ontvang: die zesduizend *subscribers* zijn bij lange na niet allemaal *betaald abonnee*. Was het maar zo’n feest! Hoewel ik daar misschien alleen maar lui van zou worden dus doe maar niet.
Superfijn dat het je allemaal gelukt is en toch ook - als je het sec bekijkt - supersnel. Gefeliciteerd! 🥳 Mooi inspirerend verhaal trouwens om je angsten los te laten en je hart te volgen. Dacht je al aan memoires?? 😉
Memoires? Haha, nee dat gaat Sylvana al doen
Ga zo door, ik lees en beluister ze graag.
Goed nieuws voor heel Nederland dat nijmansnieuwsbriefje, en natuurlijk bijbehorend media imperium inclusief podcast, groeit. Hartelijk gefeliciteerd en veel dank voor alle leesplezier.