Wie denkt die Bart Nijman eigenlijk dat ie is?

Nieuwsbrieven: een soort sociale media, maar onder ons

Omdat u de “About” pagina heeft aangeklikt, schat ik in dat u me nog niet kent, of gewoon wat meer wil weten over wie die Nijman precies (denkt dat ie) is.

U kunt me - behalve van mijn tetterende Twitterkanaal - kennen van GeenStijl, want voor die online vrijbuitersplek heb ik sinds 2011 onder de nickname Van Rossem al bijna 11.000 topics getikt. Mijn grootste wapenfeit bij GS is dat ik als architect van GeenPeil aan de basis van het Oekraïnereferendum stond, waarvoor op 6 april 2016 ruim 4,2 miljoen kiezers naar de stembus gingen.

Nadat de Vlaamse uitgeef-oligarch Mediahuis eind 2017 de Telegraaf Media Groep overnam en GeenStijl vervolgens wilde afstoten of opheffen omdat de titel te kritisch en eigenzinnig niet respectvol en fatsoenlijk genoeg was voor de nieuwe broodheren, heb ik een redactionele buy-out geleid waarmee GeenStijl op 1 november 2018 voor 1 symbolische euro zijn onafhankelijkheid kreeg en werd ondergebracht in een eigen uitgeverijtje, GS Magenta. Tegen het tij van lage verwachtingen bleef het weblog niet alleen overeind, we wisten GeenStijl opnieuw winstgevend te maken.

EenStijl.nl

Toen die klus was geklaard, ben ik teruggetreden als DGA en zijn mijn vrouw (politicologe, universitair docent en freelance journalist @DieuwsNieuws), de hond en ik in het voorjaar van 2021 als zelfstandigen naar Portugal verhuisd. Zo corona één positieve les bracht, was het dat wij ons werk kunnen doen vanaf iedere locatie waar een laptop met het internet verbonden kan worden. Dus nu zitten we onder een Starlink-satellietschotel in de Algarve, nog steeds te beschouwen hoe de worst gemaakt wordt in Nederland maar zonder hem zelf nog te hoeven eten.

Op deze louterend zonnige en sociaal minder gejaagde plek is deze Substack geboren, om met meer zelfstandigheid en vanuit meer persoonlijke invalshoeken gedachten te kunnen sorteren tot tekst. Kennelijk heb ik daarmee uw aandacht getrokken, want anders had u dit niet gelezen. Welkom.

Persoonlijke motieven, die heb ik ook

Mijn drijfveren zijn ontstellend simpel: proberen om eerlijk en oprecht te zijn in wat ik opschrijf, op basis van feiten waar ze te vinden zijn en observaties zoals ik ze zie, maar zonder ontzag te hebben voor onmeetbare handremmen als “fatsoen” of “de toon” want daarmee zijn al te veel bronnen vergiftigd geraakt. Het vrije woord moet te allen tijde vigerend zijn.

Natuurlijk pretendeer ik niet dat ik altijd gelijk heb of dat ik het allemaal beter weet, laat staan dat ik objectief zou zijn want objectiviteit bestaat niet. Maar na bijna twee decennia in de (online) media meen ik wel voldoende ervaring te hebben om een ankertje op de werkelijkheid uit te kunnen werpen in tijden waarin ‘werkelijkheid’ een golvend begrip is geworden en eerlijk zijn gevaarlijk is. Maar een serieuze carrière ambieerde ik toch al nooit dus ach, let’s give it a go.

Tot slot en ter overweging

Enfin (ik zeg heel vaak ‘enfin’), als u tot hier gekomen bent. Dit Nieuwsbriefje is gratis, maar wanneer u mij wat dagelijks brood toestopt (en af en toe een biertje), kan ik me vrijuit blijven mengen in discussies over ingewikkelde onderwerpen die op andere plekken in de media en het publieke debat steeds vaker worden afgekapt, weggedrukt of tot sociaal taboe zijn verklaard:

Abonnees voorkomen dat ik gecanceld kan worden, maar ook losse donaties helpen daarbij. Het vult niet alleen mijn koelkast, benzinetank en de voederbakken van de honden, maar voedt ook het vrije woord:

Losse Donatieknop

Tot slot kunt u me ook gratis en voor niets helpen, door Nijmans Nieuwsbriefje te delen met vrienden, familie, collega’s of - ook vermakelijk - ideologische opponenten:

Refer a friend

Welke optie u ook (niet) kiest, dank voor het lezen!

Até a próxima,
@BartNijman