Dick Schoof wordt premier. Al bijna veertig jaar ambtenaar in de coulissen van de macht - en in de geheime dossiers van de inlichtingendiensten. Hij staat bekend als een opgeruimde man en een harde werker, maar zijn vingerafdrukken zitten op een paar twijfelachtige handelingen. Is dit niet gewoon een apparatsjik uit de nalatenschap van Mark Rutte?
Hierboven (exclusief voor abonnees) de voorgelezen versie van mijn Schoof-speurwerk. De tekstversie staat onderaan.
Terwijl ik de laatste hand legde aan een archiefonderzoekje naar onbekende bekende Dick Schoof, verscheen Ronald Plasterk op tv bij Jeroen Pauw en in het Financieel Dagblad om de beschuldigingen van NRC tegen te spreken. Het is een plausibel verhaal, temeer omdat Plasterk een brief inbrengt van Hans Romijn, de bestuursvoorzitter van het Amsterdam UMC, die in 2019 zwart op wit afstand deed van aanspraak op octrooien van Plasterk.
Die e-mail zou volgens ook aan Bas Haan zijn getoond, maar die was niet geïnteresseerd in de drie zinnen die de belangrijkste beschuldigingen van het NRC-verhaal op losse schroeven zetten. Ook benoemde Plasterk het feit dat niet de R2-database van Jan Koster is gebruikt voor het patent, maar een andere openbare Amerikaanse database, een feit dat door NRC ook niet is benoemd.
Het gevoel dat Ronald Plasterk genaaid is door gretige mediabeulen, is bij mij derhalve niet minder geworden. NRC lijkt tenminste ten dele, en niet voor het eerst, argumenten bij een vooraf ingenomen conclusie te hebben gezocht, en alles wat niet in dat frame past achterwege gelaten te hebben. Onbeduidende zaken (zoals het niet tijdig indienen van een jaarrekening, echt who cares) zijn daarentegen juist als verzwarende omstandigheden ingebracht.
Listen to this episode with a 7-day free trial
Subscribe to Nijmans Nieuwsbriefje to listen to this post and get 7 days of free access to the full post archives.
