Manager in gelekte mail: 'Douwe Bob had geen idee waar hij van wegliep'
Het spijt me, dit moet even voor de boeken

In casu Douwe Bob (als iemand het nog aankan): de zanger had geen idee waar hij van wegliep. Dat blijkt uit e-mails van het management van Douwe Bob, die Nijmans Nieuwsbriefje heeft ingezien. Ik geef het u toch maar even mee, voor de volledigheid van dit totaal geëscaleerde dossier.
Misschien wel het meest vervelend aan de Bobhef van deze week is dat de wegloopzanger die niet voor Joodse kindertjes wilde zingen, echt helemaal nergens is of wordt bevraagd op wat hij dan precies gezien heeft, wat hij denkt dat ‘zionisme’ betekent, waar hij dat vandaan gehaald heeft en of hij misschien een verkeerd beeld heeft gekregen. De hele rel bestaat uit continue vluchten naar voren, aangejaagd door seriefabulant Douwe Bob zelf maar ook door Dilan Yesilgoz, die vervolgens weer op de hielen gezeten werd door onder andere Rob Jetten, Jesse Klaver en Tim Hofman.
Op sociale media gingen onderwijl de meest wilde beschuldigingen rond over argeloze jongerenorganisaties als Netzer, of de stichting tegen antisemitisme StandWithUs. Maar wát zag Bob zelf nou eigenlijk? Nou. Hij heeft dus géén idee.
Deze week ontving ik een paar mails van iemand die met Ewout Key Rameijer, de manager van Douwe Bob, heeft gemaild over zijn wegloopactie, en specifiek vroeg naar de uitingen waar de zanger zondag over struikelde:
"Ik verzoek u dringend om precies aan te geven op welke uitingen u doelt (bijv. afbeeldingen, teksten, spreekkoren of anderszins), inclusief visueel of schriftelijk bewijs daarvan", was de vraag in die mail.
Het antwoord van Ewout Key Rameijer luidde als volgt:
"Het punt is dat wij niet in de gelegenheid waren om alle pamfletten, posters en andere uitingen inhoudelijk te beoordelen. Hier was geen tijd voor."
Ze zagen dus wel uitingen bij het JomHaVoetbal-toernooi, maar wisten niet wat die uitingen precies betekenden. Ze vonden het echter wel dubieus genoeg om er als een haas vandoor te gaan. De manager vult daarbij aan dat er een indruk was ontstaan bij Douwe Bob:
“Het probleem is niet per se de inhoud want die was ons onvoldoende bekend. Het gaat er om dat er pamfletten waren waarvan wij niet wisten of deze uitingen bevatten waar wij wel of niet mee geassocieerd zouden willen worden. De indruk ontstond dat dit uitingen van religieuze en/of politieke aard waren.”

Het management beweert, net zoals Douwe Bob dat zelf deed, dat er was afgesproken dat dergelijke uitingen niet zichtbaar zouden zijn:
“Afspraak was dat deze er niet zouden zijn.”
Dit gedeelte wordt echter onderbouwd weersproken door de organisatie van JomHaVoetbal. In een verklaring op hun website staat te lezen:
”De organisatie heeft op eigen initiatief aan het boekingskantoor van Douwe Bob uitgelegd wat voor soort evenement Jom Ha Voetbal is: een Joods, sportief familie-evenement. Het door het boekingskantoor opgemaakte contract bevatte alleen feitelijke informatie betreffende het optreden van Douwe Bob.”
“Om 11.56 uur krijgt de organisatie een foto van de manager van Douwe Bob met daarop de banner van jongerenvereniging Netzer en hij appt ‘Dit stuurt Douwe, ik heb hem jouw nummer gegeven. Hij heeft moeite met ‘Zionistische’.’
De organisatie reageert hier direct op met de volgende WhatsApp-berichtjes: ‘Iedereen is welkom, geen politiek, geen religie, familie evenement, als hij het ziet snapt hij het’.
Naar aanleiding van deze appjes is er diverse malen contact tussen de organisatie, de tourmanager en de manager van Douwe Bob, waarin de organisatie aangeeft Douwe Bob te willen rondleiden om hem een goed beeld te geven van wat het evenement inhoudt.“
Deze verklaring bevestigt in wezen de woorden van Ewout Key Rameijer, dat de uitingen op het toernooi inderdaad niet beoordeeld zijn door Douwe Bob. Daarvoor was hij immers te snel gevlogen.
Inmiddels weten we dat Douwe Bob bij Renze de boel bij elkaar zat te bluffen. De aantijgingen van Dilan Yesilgoz, die wel echt iets te gretig en stellig suggereerde dat een zanger die niet weet wat zionisme is een antisemiet zou zijn, gingen echter dermate ver dat deze (f)ophef de aandacht van zijn fabuleringen afleidde. Toen hij daarna (wederom gelardeerd in een leugen omdat hij verzon dat de politie hem dat geadviseerd had) naar het buitenland zei te zijn gevlucht en de VVD-leider de volgende dag in een video erkende dat haar tweet niet behulpzaam was in deze ingewikkelde discussie, raakte het begin en de aanleiding van deze hele episode voorgoed uit het zicht.
Wat de manager van Douwe Bob betreft had de hele zaak überhaupt op maandag al afgerond kunnen worden. Het gaat immers om verbinding, schrijft Rameijer in de mails die in het bezit van NN zijn:
“Ik hoop dat we het zo voldoende verhelderd hebben. Nogmaals, we betreuren de gang van zaken en richten ons graag op de toekomst waar we de verbinding kunnen vinden, ongeacht onze eventuele verschillen van inzicht of interpretaties.”
Mja. Laten we het hier maar bij laten. We hebben inmiddels wel helder dat Douwe Bob niet weet wat zionisme is, dat hij zijn perceptie van zionisme (en Joden) heeft laten beïnvloeden door externe krachten, dat hij een stapelfabulant is die het leugentje niet schuwt om zijn eigen onwetendheid te maskeren en dat diverse “anti-zionistische” krachten in de samenleving zich te snel en te stevig achter de verzinsels van Douwe Bob wilden scharen om een Joods amateurvoetbalfeestje tot een soort gewapende outpost van de IDF te brandmerken.
Op naar de volgende Bobhef!
Ken je die mop over Douwe Bob? - Nijman & Charante #24
Jingles, nieuwtjes, de ene Domme Bob na de andere, festivalpubliek dat zich laat vernederen door artiesten en dubieuze armgebaren van Boedapest tot in deze podcast: er stond ons weer genoeg te doen.
Het was weer een heerlijk ophefje waarbij de usual suspects op Pavloviaanse wijze op de Bobwagon sprongen om exact datgene te doen wat een beetje forensisch psychiater vantevoren zó zou kunnen uittekenen. Ik kijk er vooral geamuseerd naar.
En toch, tóch zit er een vervelend bijsmaakje aan en dat heeft niets te maken met het Vrolijke Vijftal(tm) dat de hoofdrol lijkt te spelen in dit verhaaltje, met hun tweetjes, beweringen en deugreflexjes. Het ongemak zit hem in de onderliggende, fanatieke onderstroom van -op z’n minst- antizionistische sentimenten. En op zijn ergst pure Jodenhaat. Behalve dat er uiteraard een harde kern aan antisemieten bestaat, van welke snit dan ook, zie je het gewone publiek óók langzaam die kant op draaien. Een soort ‘waar rook is, is vuur’ gedachte, of ‘als iedereen het zegt, zal het wel waar zijn’. Ik vrees dat alle kleine meningenstroompjes, vage ideetjes en verdachtmakingen uiteindelijk culmineren in een soort hoofdriool, die opeens een stortvloed aan haat en misschien geweld over onze maatschappij uitstorten. Het gaat allang niet meer om die paar aanjagers. Het gaat nu om kuddegedrag en daaruit volgend ‘mob mentality’. Voer voor psychologen…
We gaan dus komkommertijd (in ieder geval dit jaar) rebranden naar Bobbobbertijd?