Kwaaitaal over Akwasi
Woordkunstelaar. Woordstuntelaar. Woordblunderaar
De ophef over Akwasi en X gaf een fraai inkijkje in de besmettelijkheid van mediaberichtgeving en de slaafse volgzaamheid van vrome verontwaardigden.
Een week, een paar nieuwe stappen richting wereldoorlog en één nieuwe rel verder (de koranverbranding door Edwin Wagensveld in Arnhem) is het eXit-relletje eigenlijk alweer oud nieuws, verdampt met dezelfde snelheid waarmee de twittertijdlijn zichzelf continu ververst. Al wat er nog aan toegevoegd wordt, is eigenlijk al een terugblik. Dat kan sowieso hierrr, daarrr en hieronder in een separaat SubStukkie:
Weerbericht van de Valse Balans
Les 1. Niemand is belangrijk op X - wat dat betreft is Twitter zeer egalitair, juist dankzij de ruime vrijheid van uitingen die er bestaat. Je bepaalt zélf welke waarde je aan anderen toe wilt kennen. En belangrijker nog: je bepaalt zelf mede hoe anderen je behandelen. Je kan er voor kiezen om een lul te zijn (en ja die keuze maak ik zelf ook met enige regelmaat), maar het antwoord is *altijd* tweerichtingsverkeer.
Maar toch nog even aanvullend over Akwasi zelve. Twitter is al vijftien jaar een platform met een zeker ongeduld voor onoprechtheid en opportunisme en dat werkt heus meerdere kanten op. Zowel Anno Elon als Before Musk, van rechts richting links wordt de onoprechtheid van menselijk smeltwater als D66-draaikont Kees Verhoeven of een ideologische gifslang als Trouw-columniste Emine Oeigoer doorzien en bekritiseerd.
Andersom prikte links eerder door het zwatelende opportunisme van Thierry Baudet en nog sneller door dat van Willem Engel, die als een Witte Akwasi met brede glimlach en dubbele tong de liefde beweerde te prediken terwijl de agressie altijd sluimerend aanwezig was (en de coronadominee onderwijl zijn eigen zakken vulde met de geldklopperij van zijn crowdfunds).
Punt is, aan alle kanten van ieder ideologisch spectrum bevinden zich mensen die geen maat kunnen houden in hun digitale responsen. Ik durf de - niet doorgemeten - bewering wel aan dat Willem Engel, aangewakkerd door de goedkeuring van de penvoerders en spreekbuizen van de intolerante meerderheid, meer doodsverwensingen ontvangen heeft dan dat Akwasi online lynchings moe(s)t incasseren. In ieder geval op X - wie weet is het op Facebook juist precies andersom, want dat is het echte commentriool van het internet. Als keurige jongen kom ik daar derhalve nooit.
Het zou fijn zijn als X met dezelfde onverschilligheid werd benaderd als Facebook, maar ja: er staat meer oudmediale ijdelheid op het wetteloze zeepkistje van Musk dan dat door de tochtige commentkrochten van Zuckerbergs Metaverse schrijdt. X ligt veel meer onder een vergrootglas op de navel van zijn eigen gebruikers (mezelf incluis, ik heb het er immers alweer over en ga dit thema hierna *zachte Bhagwan meditatie-geluiden* echt even loslaten).
Maar niet voordat benadrukt wordt dat het natuurlijk pertinent onwaar is dat ‘desinformatie en fascisme de overhand hebben’, zoals in boude bewoordingen eensgezind beweerd wordt door columnisten die elkaar na kakelen alsof ze een proefwerk goed burgerschap bij elkaar afkijken. Desinformatie? NOS, Trouw of NRC worden op X juist heel goed, snel en scherp gecorrigeerd op hun absurde Israël-berichtgeving. Ook het religieuze fascisme van Hamas-aanhangers en islamisten krijgt veel weerwoord. Het platform heeft een behoorlijk corrigerend en (zelf-)reinigend vermogen. Het is precies deze tegenspraak die velen niet dulden maar wel al maanden bovengemiddeld moeten incasseren, waarmee de zucht naar wraak op vrije vogelaars aanwakkerde.
Dus toen was daar ineens Akwasi, schildmaagd van de schijnheilige glimlach, wiens diepzwarte huid schitterde onder de studiolampen als een totem voor de vergeldingsdrang van vroomlinks. De eigen historische rol van Akwasi daarentegen blijft goeddeels onbesproken en omdat niemand anders in de media het doet - alles is immers de schuld van Zuid-Afrikaan Elon Musk, niet van Ghanees Akwasi - hieronder het foto-album van zijn karakterpalmares nog maar eens.
Even ten aanzien van die collage. Ik ben doorgaans niet zo van het mensen aan oude uitspraken ophangen en hier zitten zelfs tweets van bijna vijftien jaar geleden tussen, toen hij nog een jonge twintiger was. Je komt echter niet vaak (zeg maar: nooit) zo veel openlijke geweldsfantasieën en -oproepen tegen in oude tweets van andere omroepbaasjes, kwisdeelnemers of zelfs de meeste activisten, als bij de heer Akwasi Owusu Ansah. Bovendien hebben we hem nog nooit echt afstand horen nemen van deze opvattingen. Integendeel: hij draagt ze nog altijd uit - als een soort Willem Engel van de anti-autochtone cultuurgebruiken, die de liefde predikt, of anders…
Maar waar Engel zo goed als verbannen is uit Nederland, is vastgoedmiljonair en onzichtbaar omroepbaasje Akwasi nog een graag geziene gast, en niet alleen in Hilversum: hij was deze week zelfs bij de koning op de koffie, in het paleis waar hij in 2020 nog recht voor de deur gewelddadige handelingen stond aan te kondigen. Goed dat die portiers hun sabel paraat hebben en als ik Willy was, zou ik bovendien de iPads even natellen.
Onoprechtheid en opportunisme. Op Twitter houden veel mensen daar niet van. Een zekere columnist van Nieuwe Revu ook niet.
Akwasi kan zich misdragen omdat hij zwart is
De Goedheiligman is amper het land uit en het nieuwe jaar knispert nog vers onder onze schoenen, als een licht opgevroren weideveld bij de vroege winterdauw, maar helaas fluit ook het Ghanese woord voor ‘oplichting’ alweer door alle tochtige kieren van de ophefpathetiek. Akwasi…
Meneer de woordkunstenaar deed mee aan De Slimste Mens.
Nou wil het niet-zo-toeval dat de heer Akwasi niet lekker ligt bij het grote publiek. Hij heeft namelijk een turbulent verleden van online geweldsfantasieën (categorie: '“Zwarte Piet moet dood man. Serieus. #huurmoord.”), het oproepen tot geweld en het intimideren van journalisten plus het stelen van hun laptops tijdens een interview dat niet naar mijnheers zin verliep.
Dergelijk gedrag, daar houden de meeste mensen niet van - zeker niet als diezelfde meneer jarenlang overal opduikt en wordt uitgenodigd om praatjes te houden waarin hij blanke mensen als racisten brandmerkt.
Het bekendste incident is natuurlijk zijn openlijke aankondiging van geweld - op de Dam, ten overstaan van tienduizend mensen tijdens een BLM-demonstratie op 1 juni 2020 - dat hij “hoogstpersoonlijk” zou gaan plegen wanneer hij een Zwarte Piet zou tegenkomen. Daarover verklaarde het Openbaar Ministerie na maandenlange bestudering van 33 seconden video dat Akwasi’s uitspraken "opruiend en daarmee strafbaar” zijn, maar hij werd niet vervolgd. In plaats daarvan mocht hij een verklaring schrijven waarin twintig keer ‘ik’ stond, nul keer ‘sorry’ en waarin hij nogmaals benadrukte dat Zwarte Piet uit de publieke ruimte zal verdwijnen.
Dergelijke klassenjustitie, daar houden de meeste mensen niet van - zeker niet als de ‘excuses’ lezen als een pesterige uitdaging, een nieuw dreigement bijna, en ze vervolgens moeten toezien hoe journaille en cultuursector blijven doen alsof Akwasi een hele keurige meneer is.
Dus toen hij in De Slimste Mens zat en kijkers op X daarover hun ergernis uitspraken, werd het complete platform als ”racistisch” en zelfs “maatschappij-ontwrichtend” betiteld door omroepen, journalisten en voormalige spelshow-winnaars, die allemaal larmoyant jammerend en pathetisch kermend voor Akwasi op de bres sprongen.
Ja, die Akwasi heeft zijn zaakjes goed voor elkaar. Rasuitbuiting is zijn handelsmerk, hij weet exact hoe je een morele oplichterstruuk bij de weke onderbuik in de maag kunt splitsen en hoe je mensen daarmee tegen elkaar opzet. En maar minzaam glimlachen, met dat schijnheilige smoelwerk van hem. Wie er wat van zegt, is immers een racist.
Welnu. De enigen die Akwasi op zijn huidskleur beoordelen, zijn degenen die weigeren hem te beoordelen op zijn gedrag en karakter. Dat wordt hem allemaal vergeven, omdat hij zwart is. Geen enkele blanke winnaar van De Slimste Mens was ooit door KRO-NCRV uitgenodigd wanneer ze een vergelijkbaar verleden van geweldsoproepen en intimidatie hadden.
De meeste mensen hebben dat feilloos in de gaten - en hoeven zich daarom echt niet voor ‘racist’ uit te laten maken.
Deze column verscheen in Nieuwe Revu 3 van 2024
