Het leed vermaakt zichzelf
Maar de woede lonkt
Zondagmiddag, Schiphol Airport op slag van de terugvlucht naar huis. De PVV zou derde worden, misschien tweede en zeker geen eerste - maar dat liep dus iets anders.
De eerste dagen na deze uitslag kon je achterover hangen en de naar Brexit- en Trump-zweet geurende okselklots van moralistisch banglinks in je neusgaten voelen prikken. Ach, de fijne lucht van leedvermaak wanneer precies de juiste mensen een electorale slag in het gezicht krijgen!
Zelf heb ik keurig opgebiecht dat ik op Martin Bosma heb gestemd en ik merk achteraf dat het SALONFÄHIG maken van een PVV-stem zowel de groei heeft geholpen, als veel venijn oogst bij Geerthaters. Maar ik heb ook toegelicht dat ik niet denk dat een Wilderswin tot veel verandering zal leiden.
Hoe een en ander zich qua formatie zal ontvouwen, is nu nog onduidelijk. De publieke reacties spreken - helaas heel bekende - boekdelen. Wilders werd in OP1 al door een FNV Niet-Zo-Lieveke voor “fascist” uitgemaakt, zijn electoraat door een FTM-redacteur als “ratten” betiteld en de bekende beroepsmoslims als Abdelkader Benali en Trouw-columniste Emine Oeigoer ‘maken hooi’, zoals de Engelsen zeggen, van hun eigen geacteerde angst. Bij die laatste is het geinig dat je ze nooit op hun islamitische geloof mag bevragen bij aanslagen of Hamas-terreur, terwijl ze prompt namens alle moslims proberen te spreken als er over “islamofobie” kan worden gegild.
Het is geen islamofobie, het is een brede en zeer zichtbare samenloop van clusterfucks in het kartelbeleid. Er waren zó veel legitieme redenen om PVV te stemmen: de prijs van energie en boodschappen, kinderen die tot na hun dertigste thuiswonen, de afhandeling van Toeslagen en Gasdossier, klimaatdrammerij, onwil om grip op de migratiestromen te krijgen en het groeiende tekort aan woningen. De PVV-stem sloop van de onderklasse via de (steeds legere) portemonnee van de kiezer zo de middenklasse in - terwijl Frenske trots verkondigde dat ie zonnepanelen en een EV had gekocht. Jah, dat was echt een goeie gooi naar het terugwinnen van de afgehaakte arbeidersbasis, bolle…
Extra mooi is dat Nederlanders met een dubbel paspoort diezelfde problemen voelen: werk dat niet loont, in huizen die te duur warm gestookt moeten worden, waar kinderen niet weggaan omdat er niks (betaalbaars) te huur is. Wat het beeld van al die blanke hou-elkaar-vast-weners in Utrecht alleen maar des te koddiger maakte: ze stonden daar alleen voor hun eigen suikerbeesten-sentiment.
Daar tegenover snap ik heus de afkeer van Wilders, die een verleden heeft vol taal, woorden en conflicten waar Hele Nette Mensen niet zo goed tegen kunnen. Ikzelf heb nooit die antipathie jegens Wilders gevoeld. Ja, dat ‘minder minder’ was tamelijk onfris - maar de aangiftepolonaises die er op volgden waren nog veel erger en de rechtszaak die er uit voortkwam was een farce en een klucht. Van Wilders’ ongrondwettelijke opvattingen over moskeeën en korans snap ik waar ze vandaan komen, maar zijn natuurlijk en gelukkig kansloos in een vrije democratie. Hijzelf was de eerste om die punten in de onderhandelingsramsj te gooien na zijn - dixit Lodewijk Asscher - “monsterzege”.
Maar waar de schok een paar dagen regeerde, volgt nu de woede en er komen lelijke dagen, weken, misschien wel maanden aan. Nogmaals, de formatie is nog volstrekt onduidelijk. Maar wat we al wel weten, is dat rijk, elitair, gymnasiumlinks in de herenhuizen van media, politiek en cultuur zullen blijven tieren. En ook dat de “ga nou eindelijk eens luisteren, praten, analyseren en hándelen”-smeekbedes aan dovemansoren gericht zijn. De meeste mensen zitten in hun eigen kuil, en blijven graven, graven, graven…
Onderstaand m’n Revu-cursiefje van The Morning After.
Abonnee worden zonder creditcard? Dat kan met iDeal via deze loophole.
Het leed vermaakt zichzelf
Zo. Kunnen we al met guldens betalen, meneer Wilders? Want het lijkt er sterk op dat de realiteit van de Nederlandse maatschappij ten lange leste het Haagse cordon sanitaire tegen de burgersamenleving heeft doorbroken.
Mijn stem ging naar Martin Bosma en ik kan niet wáchten tot hij minister van Cultuur & Media wordt, de subsidiekraan voor de diversiteitscult dicht draait en minstens de helft van het Mediapark tot een mediaparking bulldozert met bezuinigingen op de NPO die zo hard nadreunen dat Hooghuilend Links het als daad van genocide bij het Internationaal Strafhof zal aanmelden.
Even zonder dagdromen van de acute aftermath en met nuchter oog langs de lange lijn: Alles blijft uiteindelijk echt wel bij het oude. Het hele Nederlandse systeem is intrinsiek anti-PVV. Van ambtenaren en bijna alle andere partijen tot de media- en cultuursector. Die partij heeft op geen enkel podium sleutelposities. We gaan enkele weken deuglinkse meltdown beleven op het snijvlak van vermakelijk en strontvervelend, op grond van de vernedering van twee miljoen kiezers via de karikatuur die ze altijd al van Wilders gemaakt hebben. Je zag het in de laatste campagnedagen: veel luitjes op links bestaan slechts bij de gratie van het snoeihard aanvallen van zelfgeworpen schaduwen van denkbeeldig vijandschap.
Daarna: een coalitie met heel veel peroxidewater bij de wijn, of toch een veroordeling tot Wilders’ eeuwige lot - de oppositie - en alles blijft wat het altijd was: dagelijkse bureaucratie achter de komma en in bijzinnen van beleid, terwijl de complete cultuur, cohesie en demografie van de samenleving langzaam water blijven maken en in twee richtingen tegelijk slagzij maakt - een verrechtsend blok steeds conservatiever wordende Wij Herkennen Nederland Niet Meer-burgers versus het struisvogelsocialisme van klimaatangst en diversiteitsdrein doordrukkende paniekpredikers die denken dat de multiculturele krokodil hen heus wel zal sparen.
Velen die op 7 oktober zwegen terwijl we daarna het antisemitisme uit de mottenballen van de besmuiktheid zagen komen, gedragen zich thans alsof er juist een PVV-pogrom op hén is gepleegd.
De uitslag verbaast mij niet, enkel de hoogte van de Geertscore. Het zat er al zo lang aan te komen dat de realiteit een keer het stemhokje in zou sluipen. Blijf daarbij beseffen: als het enige vloeiende rood in een Nederlandse revolutie uit een stempotloodje komt (en niet uit geweld, mishandeling van ‘ongewensten’ of aanslagen op moskeeën en azc’s), zou ik me niet te snel druk maken over een kiezerssaluut van 37 waarschuwingsschoten aan de struisvogelkaste, die van troostsessies voor het BNNVARA-personeel tot dramatische Amnesty-pamfletten al begonnen zijn aan hun Karikaturale Statements. Terwijl geen enkele zichzelf serieus nemende allochtone Nederlander wakker werd vandaag en dacht: “Nou dan ga ik m’n koffers maar pakken.”
Het leed vermaakt zichzelf de komende tijd, gewoon achterover hangen en eventjes van genieten.
Deze column verscheen in Nieuwe Revu 50 - 2023
Net zoals met Trump.
Onmogelijk dat híj zou winnen.
Schijfster Ankn Coulter werd keihard in haar gezicht uitgelachen toen ze dit in een talkshow zei.
We weten hoe het afliep.
4 jaar haat, valse rapporten, valse aanklachten, corrupte geheime diensten, eindeloze procedures in het congress
Wat mij is opgevallen de afgelopen dagen is dat er door "normale mensen" dus met name mensen die zich niet volop op het internet roeren, eigenlijk helemaal niet zoveel paniek is. Kennelijk is er een behoorlijk vertrouwen in de democratie, in de wetenschap dat Geert Wilders met 37 zetels voor zijn partij geen enkele mogelijkheid heeft om ongrondwettelijke of ondemocratische besluiten te nemen. Was die nuchtere houding in de media maar wat meer te vinden, wellicht zou er dan wat meer ruimte zijn voor een beschouwing van deze ontwikkeling van een iets grotere afstand. Om vervolgens met analyses te komen waarin een breed palet aan kiezers zich herkent en serieus genomen voelt. Dan kunnen we in Nederland gaan werken aan eenheid, in plaats van polarisatie.