Gekte en nervositeit alom rond die beladen dagen in mei. Ik sla, beste Bart, speciaal aan op Dodenherdenking. Al jaren verwaterd tot ,,we herdenken alle lieve mensen, anywhere, anyway'' inplaats van waardig en in alle openbaarheid stil te staan bij slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Nederland en, na wat gezeur, voormalig Nederlandsch-Indie (me dunkt: al een hele kluif!). Nee: a l l e slachtoffers van a l l e oorlogen en steeds meer humanistisch angehaucht geruis eromheen. In Londen en Parijs - om twee buitenplaatsen te noemen maar je kunt ook denken aan Ieper - worden nog ieder jaar (in Ieper zelfs iedere dag) met ceremonieel en onder grote publieke belangstelling de gevallenen uit de Eerste Wereldoorlog herdacht, in het Verenigd Koninkrijk ook met papieren klaprozen (,,poppies'' uit de verwoeste velden van Vlaanderen) op de revers. Ik heb daar eigenlijk nooit - misschien is het me ontgaan - publieke discussie over vernomen. Maar goed: we zijn in Nederland.
En hier is nu dus de volgende onheilspellende fase aangebroken. Een ,,paradigmawisseling'' kun je dat academisch noemen en er zal vast wel sjiek en op niveau over gepalaverd worden in de kwaliteitscouranten.
Onder strenge beveiliging en na te zijn gefouilleerd mogen maximaal 10.000 bezoekers zich - liefst enkele uren voor de ceremonie - melden voor hun afgebakende ,,vak'', terwijl omwonenden en hun gasten ramen en deuren dienen te sluiten en zich - uit angst voor snipers, denk ik - niet mogen vertonen op hun balkons. En dan, met spreekwoordelijk samengeknepen anus, maar hopen etc.etc.
Ik voorspel: van dit soort ingrepen - te beginnen met deze 4e mei - komen we nooit meer af. Ze zullen zich voortplanten en strikter en strikter worden, waardoor elke openbare ruimte - en de mogelijkheid om daar in alle vrijheid te vieren en herdenken of je er zelfs maar gewoon ,,te bevinden''- wordt gedegradeerd tot ,,zone of (special) interest'', alleen te betreden na bijzondere voorzorgen, met pasjes,, de bereidheid zich te laten fouilleren en fotograferen (met opslag van het materiaal in politie- en veiligheidsregisters) en de verplichting - Schiphol, revisited! - ruim van tevoren aanwezig te zijn. Corona was maar een speels voorproefje! En ach, wat zullen we later vertederd terugdenken aan die goedbedoelde maar naieve oranje keppeltjes! Verrukkelijke onschuld - maar niet zonder de kans om uitgescholden of gemolesteerd te worden; vergis je niet! - in dat o zo idyllische voorjaar van 2024.
Meneer Lagaaij heeft een voorspellende gave. Inderdaad het ombouwen van een herdenking tot een massa-surveillance evenement is nog maar het begin. Ik wil dit als volgt aanvullen. Om er zeker van te zijn dat niet tokkies, wappies, Baudet-fascisten, Poetinverstehers, climate deniers, democracy haters, racisten en fascisten nog een podium krijgen in de openbaarheid, moet dit evenement van alle suspect nationalistic elements worden gestript (vlaggen, uniforms, stekelige kransen als hondenfluitje van toxic masculinity). Voortaan herdenken wij op 4 mei de wereldwijde victims van de transgenocide en de climate change. Een prachtige universal gebaar richting de world community waarmee Nederland wederom zijn leading nation status kan bewijzen. Laten wij ons verleden herbronnen en borgen, en gewoon erkennen dat de economy in 1941 en 1942 booming was en dat de bevolking groeide. Alleen dan kunnen de bovenonsgestelden de challenges van 21st century aan en ons leiden naar a better world. Greta and Frans, the floor is yours!!
Het heeft iets onnozels te zeggen dat voor discriminatie geen plaats is in Nederland. Je toont dat je de werkelijkheid niet kan zien. Bij “geen gezeik, iedereen rijk” is het grappig, hier is het miskennen van de menselijke geest. Discriminatie is er en zal er altijd zijn. Ik veracht iedere antisemiet, wil er niet mee omgaan, het liefst zou ik ze allemaal het land uitzetten, maar ja dat kan niet, een bewijs dat er wel plaats is voor discriminatie in Nederland. Vrijheid van mening heeft tot gevolg dat je onderscheid mag maken en mag haten, tenzij iets duidelijk strafrechtelijk verboden is. Vanuit vvmu moet je een mate van discriminatie accepteren. Geen discriminatie, dan ook geen vvmu.
Gekte en nervositeit alom rond die beladen dagen in mei. Ik sla, beste Bart, speciaal aan op Dodenherdenking. Al jaren verwaterd tot ,,we herdenken alle lieve mensen, anywhere, anyway'' inplaats van waardig en in alle openbaarheid stil te staan bij slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Nederland en, na wat gezeur, voormalig Nederlandsch-Indie (me dunkt: al een hele kluif!). Nee: a l l e slachtoffers van a l l e oorlogen en steeds meer humanistisch angehaucht geruis eromheen. In Londen en Parijs - om twee buitenplaatsen te noemen maar je kunt ook denken aan Ieper - worden nog ieder jaar (in Ieper zelfs iedere dag) met ceremonieel en onder grote publieke belangstelling de gevallenen uit de Eerste Wereldoorlog herdacht, in het Verenigd Koninkrijk ook met papieren klaprozen (,,poppies'' uit de verwoeste velden van Vlaanderen) op de revers. Ik heb daar eigenlijk nooit - misschien is het me ontgaan - publieke discussie over vernomen. Maar goed: we zijn in Nederland.
En hier is nu dus de volgende onheilspellende fase aangebroken. Een ,,paradigmawisseling'' kun je dat academisch noemen en er zal vast wel sjiek en op niveau over gepalaverd worden in de kwaliteitscouranten.
Onder strenge beveiliging en na te zijn gefouilleerd mogen maximaal 10.000 bezoekers zich - liefst enkele uren voor de ceremonie - melden voor hun afgebakende ,,vak'', terwijl omwonenden en hun gasten ramen en deuren dienen te sluiten en zich - uit angst voor snipers, denk ik - niet mogen vertonen op hun balkons. En dan, met spreekwoordelijk samengeknepen anus, maar hopen etc.etc.
Ik voorspel: van dit soort ingrepen - te beginnen met deze 4e mei - komen we nooit meer af. Ze zullen zich voortplanten en strikter en strikter worden, waardoor elke openbare ruimte - en de mogelijkheid om daar in alle vrijheid te vieren en herdenken of je er zelfs maar gewoon ,,te bevinden''- wordt gedegradeerd tot ,,zone of (special) interest'', alleen te betreden na bijzondere voorzorgen, met pasjes,, de bereidheid zich te laten fouilleren en fotograferen (met opslag van het materiaal in politie- en veiligheidsregisters) en de verplichting - Schiphol, revisited! - ruim van tevoren aanwezig te zijn. Corona was maar een speels voorproefje! En ach, wat zullen we later vertederd terugdenken aan die goedbedoelde maar naieve oranje keppeltjes! Verrukkelijke onschuld - maar niet zonder de kans om uitgescholden of gemolesteerd te worden; vergis je niet! - in dat o zo idyllische voorjaar van 2024.
Meneer Lagaaij heeft een voorspellende gave. Inderdaad het ombouwen van een herdenking tot een massa-surveillance evenement is nog maar het begin. Ik wil dit als volgt aanvullen. Om er zeker van te zijn dat niet tokkies, wappies, Baudet-fascisten, Poetinverstehers, climate deniers, democracy haters, racisten en fascisten nog een podium krijgen in de openbaarheid, moet dit evenement van alle suspect nationalistic elements worden gestript (vlaggen, uniforms, stekelige kransen als hondenfluitje van toxic masculinity). Voortaan herdenken wij op 4 mei de wereldwijde victims van de transgenocide en de climate change. Een prachtige universal gebaar richting de world community waarmee Nederland wederom zijn leading nation status kan bewijzen. Laten wij ons verleden herbronnen en borgen, en gewoon erkennen dat de economy in 1941 en 1942 booming was en dat de bevolking groeide. Alleen dan kunnen de bovenonsgestelden de challenges van 21st century aan en ons leiden naar a better world. Greta and Frans, the floor is yours!!
Het heeft iets onnozels te zeggen dat voor discriminatie geen plaats is in Nederland. Je toont dat je de werkelijkheid niet kan zien. Bij “geen gezeik, iedereen rijk” is het grappig, hier is het miskennen van de menselijke geest. Discriminatie is er en zal er altijd zijn. Ik veracht iedere antisemiet, wil er niet mee omgaan, het liefst zou ik ze allemaal het land uitzetten, maar ja dat kan niet, een bewijs dat er wel plaats is voor discriminatie in Nederland. Vrijheid van mening heeft tot gevolg dat je onderscheid mag maken en mag haten, tenzij iets duidelijk strafrechtelijk verboden is. Vanuit vvmu moet je een mate van discriminatie accepteren. Geen discriminatie, dan ook geen vvmu.