Als ondernemer met een bedrijf waar 14 mensen in dienst zijn ervaar ik uiteraard hetzelfde. Je wordt steeds vaker toch beschouwd als een afdeling van de overheid waarvan je steeds meer moet.
Nog los van het feit is je feitelijk een directeur bent van een verzorgingshuis omdat medewerkers toch wel gezien worden als weerloos en niet bijster intelligent en alle risico’s van hen bij de ondernemer liggen.
Het offensief van overheid en grootbedrijf tegen midden-kleinbedrijf en burger is in mijn ogen een viertrapsraket
1. Alles met regels willen vastleggen zodat elke vorm van flexibiliteit en ondernemerschap verdwijnt (technocratisering). Kleine ondernemers kunnen al bijna niet overleven en ZZP wordt steeds onaantrekkelijker gemaakt. Het grootbedrijf heeft niet alleen de mogelijkheden om al die regels te incorporeren. Het gebrek aan innovatie in eigen gelederen lossen ze op door alles wat wel nog creativiteit en innovatief opkomt direct op te kopen. Daarmee verdwijnt ook elke concurrentie;
2. Belastingafspraken tussen overheid en grootbedrijf. Vrijwel alle grote ondernemingen krijgen een 'special treatment' van de Nederlandse overheid waardoor ze (vrijwel) geen vennootschapsbelasting hoeven te betalen (bv. Shell), of winsten afromen en doorsluizen naar het buitenland (bv. Tata Steel);
3. Subsidies: grootbedrijven krijgen veel meer subsidie van de overheid om hun bedrijven te verduurzamen dan MKB. Tata Steel betaalt bijvoorbeeld in Nederland geen belasting, maar krijgt wel subsidie om hun uitstoot te verminderen;
4. Lobby: grootbedrijf en overheid weten elkaar overal te vinden, terwijl MKB afvaardiging veel minder groot en ook veel minder georganiseerd is.
Het resultaat zal zijn dat wij over luttele jaren alleen nog kunnen werken in een bureaucratisch baantje voor overheid of grootbedrijf, waarbij heel precies zal zijn voorgeschreven hoe we ons werk moeten doen en hoe wij ons moeten gedragen.
Het is 'socialisme voor de rijken en kapitalisme voor de rest.' Zie ook Friedman, Thomas L., Made in the U.S.A.: Socialism for the Rich, Capitalism fort he Rest, New York Times, 26 Januari 2021.
En hoe meer socialistische invloed in het bestuur, het ambtenarenapparaat, hoe verstikkender die deken van formulieren en eisen zal worden. Spanje is er een goed voorbeeld van.
De Europese Unie is dit bij uitstek. Grote multinationals moedigen meer Europese regels doelbewust aan met hun lobbywerk, om aanstormende concurrentie te elimineren. Dit onder het mom van "veiligheid", "duurzaamheid", "service", "kopersbescherming" en wat de consument nog meer ten goede zou moeten komen.
Heel simpel gezegd: de enigen die hier beter van worden zijn de multinationals zelf. De burger blijft achter met hogere kosten, lagere kwaliteit, minder privacy, minder innovatie, noem maar op.
Als ondernemer met een bedrijf waar 14 mensen in dienst zijn ervaar ik uiteraard hetzelfde. Je wordt steeds vaker toch beschouwd als een afdeling van de overheid waarvan je steeds meer moet.
Nog los van het feit is je feitelijk een directeur bent van een verzorgingshuis omdat medewerkers toch wel gezien worden als weerloos en niet bijster intelligent en alle risico’s van hen bij de ondernemer liggen.
Het offensief van overheid en grootbedrijf tegen midden-kleinbedrijf en burger is in mijn ogen een viertrapsraket
1. Alles met regels willen vastleggen zodat elke vorm van flexibiliteit en ondernemerschap verdwijnt (technocratisering). Kleine ondernemers kunnen al bijna niet overleven en ZZP wordt steeds onaantrekkelijker gemaakt. Het grootbedrijf heeft niet alleen de mogelijkheden om al die regels te incorporeren. Het gebrek aan innovatie in eigen gelederen lossen ze op door alles wat wel nog creativiteit en innovatief opkomt direct op te kopen. Daarmee verdwijnt ook elke concurrentie;
2. Belastingafspraken tussen overheid en grootbedrijf. Vrijwel alle grote ondernemingen krijgen een 'special treatment' van de Nederlandse overheid waardoor ze (vrijwel) geen vennootschapsbelasting hoeven te betalen (bv. Shell), of winsten afromen en doorsluizen naar het buitenland (bv. Tata Steel);
3. Subsidies: grootbedrijven krijgen veel meer subsidie van de overheid om hun bedrijven te verduurzamen dan MKB. Tata Steel betaalt bijvoorbeeld in Nederland geen belasting, maar krijgt wel subsidie om hun uitstoot te verminderen;
4. Lobby: grootbedrijf en overheid weten elkaar overal te vinden, terwijl MKB afvaardiging veel minder groot en ook veel minder georganiseerd is.
Het resultaat zal zijn dat wij over luttele jaren alleen nog kunnen werken in een bureaucratisch baantje voor overheid of grootbedrijf, waarbij heel precies zal zijn voorgeschreven hoe we ons werk moeten doen en hoe wij ons moeten gedragen.
Het is 'socialisme voor de rijken en kapitalisme voor de rest.' Zie ook Friedman, Thomas L., Made in the U.S.A.: Socialism for the Rich, Capitalism fort he Rest, New York Times, 26 Januari 2021.
En hoe meer socialistische invloed in het bestuur, het ambtenarenapparaat, hoe verstikkender die deken van formulieren en eisen zal worden. Spanje is er een goed voorbeeld van.
De Europese Unie is dit bij uitstek. Grote multinationals moedigen meer Europese regels doelbewust aan met hun lobbywerk, om aanstormende concurrentie te elimineren. Dit onder het mom van "veiligheid", "duurzaamheid", "service", "kopersbescherming" en wat de consument nog meer ten goede zou moeten komen.
Heel simpel gezegd: de enigen die hier beter van worden zijn de multinationals zelf. De burger blijft achter met hogere kosten, lagere kwaliteit, minder privacy, minder innovatie, noem maar op.