Ineens vallen ze bij bosjes, onze BN'ers en hun Omroepen. Jammerklagend over het vermeende virulente racisme op Dit Platform, hoe ze worden belaagd en bejegend, wat voor haatzaaiende echokamer dit zou zijn, zelfs het woord "maatschappij-ontwrichtend" wordt niet geschuwd. Een uitermate eenzijdig beeld dat voor diverse MSM werd herhaald, versterkt en - jawel - geëchood.
Het is grappig hoor, en zeker na dat stukje opgelegde jijbak-poëzie van De Snotterste Mensen heerste hier even een ouderwetse collectieve lacherigheid onder de Onbelangrijke Mensen, die het hier wél leuk en interessant vinden maar echt en heus géén "racisten" zijn.
Maar het beeld heeft een valse balans. Sure, degenen die hier hoger boven het maaiveld uitsteken (zeker als ze ook nog bekend zijn van bijvoorbeeld het weer voorlezen op televisie) kunnen op meer interacties rekenen en dus ook op meer onfrisse of onaardige reacties. Maar wat ik consequent mis, is hoe 'grote namen' als Eric Smit en Gerrit Hiemstra, of iets eerder Sander S. hun eigen retoriek en onlinegedrag buiten beschouwing laten in hun eenzijdige vingerwijs naar anderen, of zelfs het volledige X.
Zelfde verwijt richting de Slimste-winnaars die zich opwerpen als beschermheiligen van de Nobele Wilde Akwasi, die met recht en reden bij veel mensen ergernis en afgrijzen wekt door zijn eigen gedrag. De man die zijn eigen afkomst en huidskleur tot meest prominente "argument" van zijn retoriek maakt, mag niet verbaasd zijn dat een deel van de reacties precies op dat pijnpunt drukt, zoals iedere roodharige, trekkebeen, Limburger of bochelbezitter donders goed weet: je meest prominente kenmerk is wat de meeste reacties uitlokt als mensen je willen pakken, pesten of van repliek willen dienen. En Akwasi draagt zijn huidskleur als vlag en vaandel van zijn identiteit. Dus... Sja.
Zuurrrr
Wat Smit en Hiemstra betreft, maar zeker ook die scheldkabouter van De Volkskrant: als je consequent mensen de les zit te lezen over hoe "extreemrechts", "populistisch", "klimaatontkennend" of "Wierd Duk" ze zijn, gaan mensen daarop reageren. Als je vervolgens de minst inhoudelijke kritieke negeert en de meest 'kwetsende' comments uitlicht, kun je leuk je eigen gelijk verkopen (evenals je status als ongenaakbare zonnekoning van je eigen X-tempeltje), maar je doet daarmee ook iets anders: het algoritme aanleren hoe het met je om moet gaan. Garbage in, garbage out. Je kan eindeloos en kniediep waden door retorische modder - als je dat wilt. Over Wierd Duk gesproken, die had er jarenlang een handje van en werd er ZUURRRR van, zoals Hiemstra ook zuur werd en Sander steeds driftiger. (Smit is van nature al explosief, ook IRL.) Wierd leerde uiteindelijk (grotendeels) de les dat je meer moet laten gaan en vaker onverschillig moet reageren of beter nog: niet moet interacteren.
Ikzelf (ja sorry) heb ook wel enige ervaring met onaardige respons, to put it mildly. Met name rond het Oekraïnereferendum zat de volledige (linkse) goegemeente - de bubbel van Hiemstra, Smit, KRO/NRC - een jaar lang achter me aan met Fatsoenijke Scheldpartijen, Respectvolle Beschuldigingen en Beschaafde Lasterframes. Er werden Poetinvriendschappen verzonnen, er was nepnieuws over subsidiefraude waar zelfs Kamervragen over gesteld werden (over de eveneens deze week staart-tussen-de-benen vertrokken smeltwaterslobberaar @KeesVee), kortom: er was veel "haatzaaierij". En zelfs tijdens dat fantastische referendum, waarin GeenPeil net zo goed enorm gelauwerd werd hier op Twitter, maakte me dat een beetje zuur. Het kostte zelfs IRL vriendschappen/sociale contacten, omdat sommigen eerder geloofden wat NRC over me verzonnen had dan hoe ze me zelf kenden.
"Don't feed the trolls"
Ik zit sinds 2008 op Twitter maar ik ben in 2015/16 pas echt serieus gaan blocken - en bijna louter "nette linkse mensen". Omdat je niet moet happen, maar ook niet moet willen happen. Voor jezelf, in de eerste plaats, maar zeker ook om niet nóg meer haters aan je tuinhek te krijgen die leuzen scanderen waarin je jezelf niet herkent. Dat heet in wat helaas een verloren internetwijsheid lijkt te zijn: "Don't feed the trolls".
Dat snappen sommigen niet en nooit. Hiemstra, internetboomer die de hele wereld wilde opvoeden met zíjn versie van het klimaatverhaal. Sander, het twittersplintertje dat niet door had wat voor zilveren balk hij in z'n eigen adelijke oogje heeft. Eric Smit, klassiek-linkse gelijkhebbersstampvoeter die overal spookrijders zag en daarom regelmatig snuivend en scheldend over X raasde.
Allemaal klagen ze over de afwezigheid van discussie en debat, geen van allen erkennen ze hoezeer zijzelf daarin niet geïnteresseerd waren omdat het veel makkelijker is mensen op hun laagste karakterwaarde in te schatten, en ze daarop te framen. En nu kunnen ze, omdat ze de platformtoegang al hadden en hebben, in allerlei andere media luidkeels hun beklag doen dat ze op dat ene platform - X - door iedereen zo onheus werden bejegend.
Dit platform, dat barst van de mensen die "niemand" zijn maar hier wel samen over alles kunnen praten, in de vorm die ze zelf kiezen.
Dit platform, waar je als gebruiker de mogelijkheid hebt om defamerende reacties te blocken en muten, waar je niet verplicht bent om te interacteren met agressie en waar niemand je VvMU afpakt door jóu te blocken - ze willen soms gewoon liever niet naar je luisteren.
Niemand is belangrijk
Maar dat tweerichtingsverkeer, dat snappen ze niet. En zo scheppen ze een valse balans waarin zijzelf het slachtoffer zijn van haat en racisme en weetikwat, zogenaamd geuit door mensen die wél snappen hoe het algoritme, dat van dit platform met alle liefde een moeras voor je maakt, ook vóór je kan werken wanneer je de juiste mutes, blocks én mindset toepast.
Les 1. Niemand is belangrijk hier - wat dat betreft is Twitter zeer egalitair, juist dankzij de ruime vrijheid van uitingen die hier bestaat. Je bepaalt zélf welke waarde je aan anderen toe wilt kennen. En belangrijker nog: je bepaalt zelf mede hoe anderen je hier behandelen. Je kan er voor kiezen om een lul te zijn (en ja die keuze maak ik zelf ook met enige regelmaat), maar het antwoord is *altijd* tweerichtingsverkeer.
Als je daar niet tegen kunt - nou ja, hier vertrekken is ook een manier om de trollen niet verder te voeden. Maar dat gehúil in andere media over "het einde van X" omdat een boze weermiljonair en een tweedehands huidskleurverkoper hier beoordeeld worden op de contents of their content - alsjeblieft zeg. Haal je eigen fallus eens uit je praatgat, kijk een keertje in de spiegel van je twitterziel en blijf vooral lekker weg, maar denk niet dat het lukt om je eigen narcisme om te buigen in een eis tot nederigheid van een compleet platform.
EN OVER NEDERIGHEID GESPROKEN JEZUS GRRRISTUS NIJMAN KAN DAT NIET WAT KORTER? Ja okee sorry maar als ik eenmaal begin te ratelen en zo enfin & okee bedankt voor het lezen van mijn langste X ooit, deze mag alvast file under: #zeiklozevrijdagavond

Voornemen voor 2024: minder mainstream
...nou kan ik hier wel uitgebreid ingaan op de opvallende discrepantie tussen hoe de MSM met Akwasi omgaan (omarmen, knuffelen, mee laten doen aan televisiespelletjes en vooral niet vragen wanneer zijn eigen aartsluie Omroep Zwart eindelijk eens AAN HET WERK GAAT, van onze belastingcenten waar hij tonnen van opstrijkt) en hoe het bredere publiek hem ziet (als een opruier, een onruststoker, een geweldsoproeper en een tweedehands huidskleurverkoper) en dat je daarom drie dagen lang zijn naam in de trending-lijstjes van Twitter ziet staan met niet al te aardige reacties. Maar liever zoom ik iets uit, weg van die vervelende weggooier uit Weesp en zijn Helper Whiteys, naar een ander fenomeen...
Hilarisch... Eerst wild om je heenslaan en iedereen die het niet met je eens is (lees een niet toegestane mening heeft) voor dom rechts racistisch, facistisch nazizwijn uitmaken. Vervolgens stomverbaasd en verontwaardigd zijn als er tegenreacties komen om daarna als een diva op hoge hakken woedend de virtuele deur achter je dicht te slaan (ik ga nu echt weg hoor! Echt! Ik meen het! Ik ga _nu_ weg!). Om daarna geheel in de stijl van Voltaire (pensées de l'escalier) nog één keer de kamer in te stormen om je briljante afscheidsstatement de ruimte in te te schreeuwen. Hopende de domme meute deemoedig, schuldbewust en doordrongen van jouw morele suprioriteit en eeuwige gelijk in stilte achter te laten. Twitter verlaten op hoge hakken is echt het nieuwe virtue signaling...
Heerlijk stuk, als altijd/ 1 ding begreep ik niet; "Als je vervolgens de minst inhoudelijke kritieke negeert" dat moet toch 'meest inhoudelijk' zijn? Wat begrijp ik niet?