Het grootste gedeelte van de bevolking is zover geïndividualiseerd dat ze vinden dat de buurman hun probleem of de overheid hun probleem moet oplossen zodat hun gezapige leventje niet in gevaar komt.
Reeële problemen worden genegeerd of middels ‘het valt hartstikke mee, want ik heb er geen last van’ onder het tapijt geschoven in de hoop dat het vanzelf weggaat.
Als het dan niet weggaat, wordt er toegegeven of afgekocht middels geld (en dus hogere belastingen).
Omdat hetzelfde probleem periodiek terugkomt, omdat het loont, wordt elke keer dit herhaald.
Wanneer dan het punt wordt dat het niet kan worden afgekocht of worden toegegeven, dan wordt er luid geklaagd op social media en volgt een luide oproep aan de overheid om iets te doen. Een overheid die dat in geen geval van plan is.
Uiteindelijk wordt na de zoveelste escalatie schoorvoetend een niet-kartel partij gekozen, echter door te weinig kiezers zodat er nog steeds onvoldoende gebeurd.
En zo gaat Nederland slaapwandelend richting een dictatuur, of nog erger…
Waarom is er geen roep vanuit de samenleving vraag ik mij toch af? Is het jodenhaat of een collectieve onverschilligheid van murw geslagen mensen die proberen te overleven in een samenleving die allang volledig uit elkaar is gevallen? Ik wil absoluut niet bagatelliseren hoe er op dit moment wereldwijd met joodse mensen wordt omgegaan, dat is verschrikkelijk en dat we daar tegenwicht tegen moeten bieden ben ik volledig met je eens. Maar ik zie (in Nederland tenminste) ook een dieperliggende oorzaak. Een collectieve apathie en onverschilligheid van de meerderheid die zijn schouders ophaalt omdat het hen niet direct raakt en mensen niet meer het vermogen hebben om empathie te hebben / op te komen voor een ander. Vandaag zijn het de joden, morgen heb jij een probleem en staat er niemand voor jou en overmorgen sta ik volledig in de kou. Is dat niet het werkelijke probleem, het gebrek aan gemeenschapszin en verantwoordelijkheid nemen voor onszelf en de ander? Tuurlijk de politiek is volstrekt incompetent, maar het zijn nog altijd de leiders die we zelf keer op keer kiezen. Ook daar zijn we als samenleving kennelijk niet in staat verandering te brengen. Enfin, het is maar een denkballonnetje en misschien zit ik er volledig naast. Dat hoor ik dan heel graag van je! Nog een fijne Paas!
Treffend beschreven, Bart. Ik wil eraan toevoegen dat als iets een taboe is, er een onderliggend probleem is. De goede waarnemer zie dat de nieuwe Jodenhaat afkomstig is uit de moslimhoek. Het probleem voor bestuurders is dat ze dat niet kunnen benoemen wegens agressie uit die hoek. Als je het probleem niet kan benoemen vlucht je in wollig taalgebruik zoals de bal bij een ander leggen. Heel goed van Bart om te benoemen dat de bestuurders wegvluchten. En ik zeg, ze vluchten weg voor moslims.
de culturele sector komt alleen in beweging als hun pecunia in gevaar zijn, zie de "Mars der Beschaving" destijds tegen de bezuinigingsplannen van Halbe Zijlstra. Heb op smoelenboek veel kunstenaarsvrienden, plaats dagelijks artikelen over de groeiende jodenhaat, het blijft stil, niemand uit die kringen reageert, ooit/ wat een deceptie
Wanneer elk dag gevraagd wordt of je bruine laarzen in de kast hebt staan, dan ga je toch geen pamflet tegen jodenhaat tekenen? Straks gaan de mensen nog denken dat je schizofreen bent. Of nog erger; dat je coke snuift! En dat DENK deze Schamlappe niet tekent, siert hen. Je kan het met mensen oneens zijn, maar wanneer ze achter hun standpunten blijven staan, heb ik daar meer bewondering voor dan de hypocrisie van clubjes die niets en dan ook niets doen om de problemen op te lossen. Sterker nog, problemen alleen maar groter maken. Moslims zijn geen useful idiots. Het establishment denkt hen te kunnen gebruiken. Dat loopt fout af. Kijk naar Iran wat daar gebeurd is.
Het grootste gedeelte van de bevolking is zover geïndividualiseerd dat ze vinden dat de buurman hun probleem of de overheid hun probleem moet oplossen zodat hun gezapige leventje niet in gevaar komt.
Reeële problemen worden genegeerd of middels ‘het valt hartstikke mee, want ik heb er geen last van’ onder het tapijt geschoven in de hoop dat het vanzelf weggaat.
Als het dan niet weggaat, wordt er toegegeven of afgekocht middels geld (en dus hogere belastingen).
Omdat hetzelfde probleem periodiek terugkomt, omdat het loont, wordt elke keer dit herhaald.
Wanneer dan het punt wordt dat het niet kan worden afgekocht of worden toegegeven, dan wordt er luid geklaagd op social media en volgt een luide oproep aan de overheid om iets te doen. Een overheid die dat in geen geval van plan is.
Uiteindelijk wordt na de zoveelste escalatie schoorvoetend een niet-kartel partij gekozen, echter door te weinig kiezers zodat er nog steeds onvoldoende gebeurd.
En zo gaat Nederland slaapwandelend richting een dictatuur, of nog erger…
Waarom is er geen roep vanuit de samenleving vraag ik mij toch af? Is het jodenhaat of een collectieve onverschilligheid van murw geslagen mensen die proberen te overleven in een samenleving die allang volledig uit elkaar is gevallen? Ik wil absoluut niet bagatelliseren hoe er op dit moment wereldwijd met joodse mensen wordt omgegaan, dat is verschrikkelijk en dat we daar tegenwicht tegen moeten bieden ben ik volledig met je eens. Maar ik zie (in Nederland tenminste) ook een dieperliggende oorzaak. Een collectieve apathie en onverschilligheid van de meerderheid die zijn schouders ophaalt omdat het hen niet direct raakt en mensen niet meer het vermogen hebben om empathie te hebben / op te komen voor een ander. Vandaag zijn het de joden, morgen heb jij een probleem en staat er niemand voor jou en overmorgen sta ik volledig in de kou. Is dat niet het werkelijke probleem, het gebrek aan gemeenschapszin en verantwoordelijkheid nemen voor onszelf en de ander? Tuurlijk de politiek is volstrekt incompetent, maar het zijn nog altijd de leiders die we zelf keer op keer kiezen. Ook daar zijn we als samenleving kennelijk niet in staat verandering te brengen. Enfin, het is maar een denkballonnetje en misschien zit ik er volledig naast. Dat hoor ik dan heel graag van je! Nog een fijne Paas!
Treffend beschreven, Bart. Ik wil eraan toevoegen dat als iets een taboe is, er een onderliggend probleem is. De goede waarnemer zie dat de nieuwe Jodenhaat afkomstig is uit de moslimhoek. Het probleem voor bestuurders is dat ze dat niet kunnen benoemen wegens agressie uit die hoek. Als je het probleem niet kan benoemen vlucht je in wollig taalgebruik zoals de bal bij een ander leggen. Heel goed van Bart om te benoemen dat de bestuurders wegvluchten. En ik zeg, ze vluchten weg voor moslims.
de culturele sector komt alleen in beweging als hun pecunia in gevaar zijn, zie de "Mars der Beschaving" destijds tegen de bezuinigingsplannen van Halbe Zijlstra. Heb op smoelenboek veel kunstenaarsvrienden, plaats dagelijks artikelen over de groeiende jodenhaat, het blijft stil, niemand uit die kringen reageert, ooit/ wat een deceptie
Wanneer elk dag gevraagd wordt of je bruine laarzen in de kast hebt staan, dan ga je toch geen pamflet tegen jodenhaat tekenen? Straks gaan de mensen nog denken dat je schizofreen bent. Of nog erger; dat je coke snuift! En dat DENK deze Schamlappe niet tekent, siert hen. Je kan het met mensen oneens zijn, maar wanneer ze achter hun standpunten blijven staan, heb ik daar meer bewondering voor dan de hypocrisie van clubjes die niets en dan ook niets doen om de problemen op te lossen. Sterker nog, problemen alleen maar groter maken. Moslims zijn geen useful idiots. Het establishment denkt hen te kunnen gebruiken. Dat loopt fout af. Kijk naar Iran wat daar gebeurd is.