Moreel beraad over de gevaarlijke complottheorieën over het klimaat
Als je maar genoeg mensen gek maakt, volgt de rechtvaardiging van geweld vanzelf
Twijfel aan de coronamaatregelen en je bent een wappie. Ging je er tegen demonstreren, dan was je een gevaar voor je medemens. Koester je wantrouwen jegens het WEF, dan maakt dat je een complotdenker. Wie de oorlog in Oekraïne niet volledig omarmt vanuit het westerse narratief, krijgt het verwijt te zijn gehersenspoeld door de algoritmes van de Kremlinpropaganda.
Maar als je denkt dat de planeet op imploderen staat door toedoen van de boosaardige fossiele industrie, en wij de laatste generatie zijn die het uitsterven van de mensheid kan voorkomen, dan is dat geen absurde complottheorie, dan strijd je juist een hele goede strijd. De groeiende aantallen volwassen en kinderen die aan climate anxiety en uitstervingsangst leiden, zijn geen patiënten van ecologische oorlogspropaganda waarmee we dagelijks op vele manieren worden gebombardeerd, maar weerloze slachtoffers van klimaatverandering. Een “genocide” zelfs, volgens GroenLinkser Sybren Kooistra, hieronder links op de foto naast Jesse Klaver, en vanuit die waanzinnige gedachte is het nog maar een klein stapje naar geweld.
Als je maar genoeg mensen het hoofd op hol brengt, ga je vanzelf geloven dat naar geweldsmiddelen grijpen je enige resterende optie is. Derhalve voelde ik me geroepen een domineesjurk aan te trekken en naar wat zwaarmoedige woorden te grijpen tegen klimaatcomplotten, vanaf het kansel-cursiefje van Nieuwe Revu.
De zondige zoektocht naar ecologische zaligheid
Mensen die geloven dat “het klimaat” in dermate deplorabele staat verkeert dat de mens niet alleen natuurgeweld van bijbelse proporties staat te wachten maar zelfs met uitsterven wordt bedreigd, zijn zwakzinnige onnozelen. De wereldgeschiedenis hangt aan elkaar van zondvloedretorieken en “het klimaat” is geen uitzondering op deze filosofische zondeval, die een sterke aantrekkingskracht heeft op mensen die gevoelig zijn voor de naar goedkoop narcisme geurende sentimenten van zondig berouw.
Erger nog zijn degenen die kapitaliseren op deze verzwakte mentale weerbaarheid. Politieke partijen, ecologische ngo’s en mensenrechtenorganisaties zijn niet alleen de minstrelen van de ondergangsmuziek, ze presenteren zich ook als verlossers: volg Frans Timmermans, Jesse Klaver, Greta Thunberg of de BN’ers die zich aan Extinction Rebellion hebben verbonden en de verlossing van je eigen ondergang komt iets dichterbij! Ze zijn geen haar beter dan Thierry Baudet, die inmiddels iedere waanzinnige complottheorie aangrijpt om boekjes te verkopen. De moderne televisiedominee is een politicus op de klimaatkansel en in een star zwart/wit denkend Zweeds kindvrouwtje zoeken ze de moderne messias.
Verschil met Forum is dat de klimaatindustrie toegang heeft tot alle grote media, die braaf het kerkboekje van de klimaatretoriek volgen. Dientengevolge draait de psychologenindustrie op volle toeren om zachte wandjes te bouwen voor de klimaatstressende kudde, die zich in toenemende mate in interviews laat kennen als door nachtmerries, fysieke klachten en extreem irrationele zorgen geplaagde neuroten. Altijd krijgen ze vrij baan om hun eindtijdwanen te etaleren, want hoe zelfverklaard of misleid ze ook zijn: slachtoffers van de nakende zondvloed die hen weldra zal overspoelen spreek je niet tegen. Zelfs “de wetenschap” is immers breed bekeerd tot een bijbelse bundeling van oud-testamentische doemvoorspellingen, dus dan zijn we het toch allemaal eens?
De A12 bij Den Haag is inmiddels omgeturnd tot een deeltijd openluchtopvang voor klimaatgestoorden die hun irrationele angsten achter activistische strijdbaarheid trachten te verhullen door zich in groeiende aantallen aan het asfalt vast te lijmen. Maar vakantiegangers blijven maar vliegen. Forensen blijven maar in dieselauto’s rijden. Consumenten kopen nog steeds individueel in plastic verpakte komkommers. Ondanks alle politieke akkoorden, dwingende doelstellingen, de eensgezindheid van de wetenschap en het ongekende mediabereik, lijkt een meerderheid der mensheid nog altijd zodanig onverschillig over de deplorabele toestand van de planeet dat ze best een sociaal wenselijk antwoord willen geven over de vermeende invloed van de mens op klimaatverandering, maar nog weinig gedragsverandering laten zien.
Daar hebben de eco-activisten geen tijd meer voor en dus leerden we wat de volgende psalm in hun kerkboekje wordt: “Moreel beraad” over de vraag of geweld tegen bedrijven én mensen gerechtvaardigd is om “klimaatrechtvaardigheid” af te dwingen. Je hoeft geen profeet te zijn om te vrezen dat in hun zondige zoektocht naar zaligheid de armen van geest gevaarlijk zullen worden.
Deze column verscheen in Nieuwe Revu 11 - 2023
Nog 48 uur kans op korting: geen 50, maar slechts 37,50 euro voor een jaar toegang tot comments, het archief en exclusieve abonnee-content. Gebruik deze knop:
Leest heel fijn