'Wanneer een moslim waardering krijgt van een Jood, zal hij dat eerder zien als een vernedering'

Theodor Holman herleest de Koran

Vandaag is Theodors Blauwe Hap (en de sambal van de schunnige zinnetjes) alleen te verorberen voor betalende abonnees. Schrijf u in als paid subscriber en u krijgt het letterbuffet van Theodor Holman geserveerd, evenals alle andere voorgerechten, hoofdgerechten en bijzondere toetjes voor abonnees.

Een vader en een zoon besluiten Joden te vermoorden tijdens een feest. Baby’s, kleuters, bejaarden — het maakt niet uit. Vader en zoon steunden het gedachtengoed van ISIS.

De afgelopen dagen flitsen er constant dialogen door mijn hoofd die zich tussen vader en zoon moeten hebben afgespeeld.

‘Maar pap, als we zo’n aanslag plegen, gaan wij misschien ook dood.’

‘Ja, mooi hè. In de hemel wachten ons geschenken.’

‘Dus in de hemel zijn geen Joden?’

‘Zeker niet.’

Ik heb vaak geprobeerd hierover een boek, een toneelstuk of een filmscenario te schrijven. Kleine brokjes kon ik kwijt in mijn columns (onder andere in het boek ‘Theo is dood’ en in mijn columns in de krant ‘waarvan ik de naam niet wil noemen’, in mijn boek ‘Het Gestolen Leven’ of in mijn dichtbundel met 211 sonnetten, ‘Theo, Theo.’

Maar die gingen voornamelijk over vriendschap en gaven geen inzicht in het denken van de fundamentalistische moslim. Ik kon dat niet adequaat op papier zetten. De afstand tussen hun manier van denken en de mijne was te groot.

Ik deed — vooral in mijn columns — voortdurend pogingen.

Gesprekken met sommige leden van de Hofstadgroep leverden eigenlijk ook niets op. Degenen die ik ontmoette vonden het tamelijk stom wat Mohammed Bouyeri had gedaan. Ayaan was de grote vijandin, maar Theo niet. (Wat een en ander trouwens nog verdrietiger maakte.)

De vraag waarom zij Ayaan Hirsi Ali dan wilden vermoorden werd ontwijkend en in algemeenheden beantwoord.

Men voelde zich persoonlijk aangesproken door de kritiek die Ayaan op de islam had. Die kritiek was gevaarlijk. En omdat zij steeds in het nieuws was, werd zij steeds gevaarlijker. Anders gezegd: men vreesde haar overtuigingskracht en ook die van Theo.

Andere moslims vertelden mij dat Allah je zeer dankbaar zou zijn als je een ‘ongelovige’ het leven benam, en wat kon er groter zijn dan de lof van Allah? We kennen die redeneringen. Maar wat ik niet goed begreep, was: waardoor lieten ISIS-strijders zich overtuigen, behalve door een tamelijk duister boek als de Koran?

Uiteindelijk concludeerde ik: het was de strikte interpretatie van de islam. Ik weet niet of u de Koran weleens hebt gelezen? Ik wel. Het is alsof elke mogelijkheid tot ruimer denken is dichtgetimmerd met een gebod.