Fadime Demir niet vrijwillig vertrokken bij De T.
Fail! Joop.nl spoort verkeerde ontslagreden op
U heeft misschien nog nooit van haar gehoord maar het dient toch even benoemd te worden: Fadime Demir is op zoek naar een nieuwe uitdaging. Na twee jaar bij De Telegraaf schrijft ze dat “de overstap voor mij niet meer te verenigen is met mijn waarden als journalist en als mens. De eenzijdige berichtgeving rondom Israël-Palestina is journalistiek niet in evenwicht.”
Dat zijn zware woorden over een krant die in dit conflict niet zulke grove fouten gemaakt heeft als de NOS, RTL Nieuws, NSB Hamasblad of de DPG-titels!
Ze dikt het lekker aan: “De grote verantwoordelijkheid die wij journalisten hebben, voorzichtig en zorgvuldig maar bovenal feitelijk benoemen van de gebeurtenissen en deze van verschillende kanten belichten is onze fundamentele plicht. Onze journalistieke integriteit staat op het spel in mijn optiek.” Op haar Facebook en LinkedIn regende het steunbetuigingen na haar communiqué, waaronder van arabist Maurits Berger en NPO-verslaggever Jan Eikelboom, die haar ‘respect’ toewuiven om haar ‘moed’. Zo ook de reeds lang geradicaliseerde Frederike Geerdink:
Over integriteit gesproken. BNNVARA, bekend van het live op televisie ongecontroleerd doorpompen van een nooit gebeurd bombardement, dook er op en kopte: “Journalist weg bij De Telegraaf vanwege eenzijdige Gaza-berichtgeving”. De Gülenisten van De Kanttekening schreven een vergelijkbaar stukje. Ook Villamedia, het journalistieke vakbondsblaadje, nam Demirs claim ongezien over in een blokje transfernieuws. Maar het is niet waar, zegt de andere kant.
Vanuit de Basisweg is bozig gebrom te horen. Demir is niet zelf opgestapt, haar contract liep af en werd simpelweg niet verlengd. Dat kwam mede omdat ze de helft van de tijd ziek, zwak & misselijk was: er zitten gaten van vele maanden in haar productielijn. “En ze kon niet eens een nieuwsbericht schrijven”, aldus een gepikeerde T.-medewerker. Toen Jan Dijkgraaf iets twitterde over haar matige talent, toepte Demir over dat De Telegraaf ‘te laf’ zou zijn om in gesprek te gaan. Bovenstaande bewering van Dijkgraaf, dat het tweede jaarcontract afliep op 1 maart, wordt bevestigd door een ter zake kundige bij De T.
Het kan zijn dat ze intern haar beklag heeft gedaan over de Israël-berichtgeving, maar dat is niet de reden van haar vertrek: sinds september vorig jaar verscheen niets meer van haar hand. Ziek, zwak of werkweigering? Demir verschuilt zich achter een oorlog en een moralistisch verwijt om zich daarvan te verschonen. “Echt schandalig”, besluit de Basiswegbron.
UPDATE 5 MAART: Er wordt niets weerlegd of ontkend door Demir op haar FB:
Substukkie?
Er komen gestaag meer van dit soort Substukkies aan, korte(re) topics die wat dichter op de waan van de dag blijven. Beetje klassiek bloggen, dus. Op den duur wordt het dagelijks en als u vindt dat zulks te veel e-mails oplevert: notificaties per onderdeel kunt u uit- of aanzetten via uw accountpagina. Substukkies zijn ook te lezen via de homepage van Nijmans Nieuwsbriefje.
De volgende stap is natuurlijk de dscriminatiekaart trekken.
Wat zegt het over iemand die meent dat de krant eenzijdig is, dit op te spelen bij onvrijwillig ontslag?
Veronderstel gemakshalve dat het haar ernst is met de onderbelichting van het Palestijns perspectief in de T. Geen rare gedachte als je ook de andere NL kranten tot je neemt.
Hoe komt het dan in je op je eigen onverlengde arbeidscontract te presenteren als een prestatie ipv een gebrek eraan? En hoe dient dat het Palestijns perspectief, anders dan dat dit alleen het narratief bevestigt dat Palestijnenknuffelaars continu een slachtofferrol opzoeken. En dat hun relevantie 1:1 samenhangt met die rol.
Dus lijkt het enige belang de eigen broodschrijf BV en die wordt goed bediend. Kritieklozen zijn er genoeg in mediamanagers land, als je maar aan de ‘goeie kant’ staat.