En weer wordt een gewaardeerd en gerespecteerd stukje van de (goede) oude, ja: ooit zo vanzelfsprekende wereld weggespoten. De (eerste) agent greep niet in, de herdenkingsbobo kronkelt vergevingsgezind aan de voeten van de demonstrant en na enige #ophef doet de gemeente Amsterdam - toch maar - aangifte. Een treurig klein panorama van Nederland in 2025.
Oh dat de gemeente toch aangifte doet, had ik nog niet eens meegekregen. Maar dat wordt dus een kleine naheffing, echt niet meer dan dat. En volgende keer doet ie het weer want na zoveel aandacht heeft ie de smaak te pakken.
Bericht over aangifte komt uit De Telegraaf (die je, foei, als ,,weldenkend'' mens natuurlijk niet moet lezen, vindt Schimmelpenninck). En je kunt al voorspellen dat de verfbehandeling volgende keer over gender gaat of wat er verder op dat moment in de mode is. Hoe dan ook: onuitstaanbaar. Doen ze dat in ,,verderafgelegen streken'' (mr Hiltermann) ook met (nationale) oorlogsgedenktekens?
De laatste oorlog van dit land was de Eerste Wereldoorlog, en daarna de eigen bevrijding van de dictatuur. Maar ik moet hier sowieso de eerste paarsharige Pallieschreeuwer nog tegenkomen. Ze hebben hier wel wat beters te doen, gelukkig.
In de goede oude tijd viel de Dam onder het Politiebureau Warmoesstraat. Ik heb daar een zestal jaren dienst mogen doen bij de Uniformdienst, Bratra en mobiele eenheid. Het motto destijds was 'niet lullen maar poetsen'. Vandaar dat het bureau na een aantal jaren werd gesloten, want daar deed men nog echt politiewerk en dat was niet de bedoeling van de 'boven ons gestelden'. Deze roze zeilstraal had hoogstwaarschijnlijk na zijn eerste verfspuitje een ongelooflijk pak slaag gekregen voordat hij/zij/het verdere schade aan kon richten en was te voet afgevoerd naar het bureau.. Dat was toen. Nu laat men dit wezen eerst het monument onteren om het daarna met zachte hand aan te houden en na een paar uur weer vrij te laten. Mijn hart bloedt.
En weer wordt een gewaardeerd en gerespecteerd stukje van de (goede) oude, ja: ooit zo vanzelfsprekende wereld weggespoten. De (eerste) agent greep niet in, de herdenkingsbobo kronkelt vergevingsgezind aan de voeten van de demonstrant en na enige #ophef doet de gemeente Amsterdam - toch maar - aangifte. Een treurig klein panorama van Nederland in 2025.
Oh dat de gemeente toch aangifte doet, had ik nog niet eens meegekregen. Maar dat wordt dus een kleine naheffing, echt niet meer dan dat. En volgende keer doet ie het weer want na zoveel aandacht heeft ie de smaak te pakken.
Bericht over aangifte komt uit De Telegraaf (die je, foei, als ,,weldenkend'' mens natuurlijk niet moet lezen, vindt Schimmelpenninck). En je kunt al voorspellen dat de verfbehandeling volgende keer over gender gaat of wat er verder op dat moment in de mode is. Hoe dan ook: onuitstaanbaar. Doen ze dat in ,,verderafgelegen streken'' (mr Hiltermann) ook met (nationale) oorlogsgedenktekens?
De laatste oorlog van dit land was de Eerste Wereldoorlog, en daarna de eigen bevrijding van de dictatuur. Maar ik moet hier sowieso de eerste paarsharige Pallieschreeuwer nog tegenkomen. Ze hebben hier wel wat beters te doen, gelukkig.
Ze hadden hem helemaal total loss moeten schoppen.
In de goede oude tijd viel de Dam onder het Politiebureau Warmoesstraat. Ik heb daar een zestal jaren dienst mogen doen bij de Uniformdienst, Bratra en mobiele eenheid. Het motto destijds was 'niet lullen maar poetsen'. Vandaar dat het bureau na een aantal jaren werd gesloten, want daar deed men nog echt politiewerk en dat was niet de bedoeling van de 'boven ons gestelden'. Deze roze zeilstraal had hoogstwaarschijnlijk na zijn eerste verfspuitje een ongelooflijk pak slaag gekregen voordat hij/zij/het verdere schade aan kon richten en was te voet afgevoerd naar het bureau.. Dat was toen. Nu laat men dit wezen eerst het monument onteren om het daarna met zachte hand aan te houden en na een paar uur weer vrij te laten. Mijn hart bloedt.