Cijfers tonen groei van migratieprobleem, waar Rob Jetten niets aan wil doen

Een klein drieluikje van datapunten

Bijna tien procent van alle gevangenen in Nederland is ongewenst vreemdeling, een kostenpost van 300.000 euro per dag. Dat schrijft De T. vandaag. Het herinnerde me aan een artikeltje dat NN publiceerde na een ‘bijvangst’ uit een Woo-verzoek, waaruit blijkt dat de vervoerskosten voor strafbare vreemdelingen in vier jaar tijd (tussen 2021 en 2024) zijn verdubbeld. Dat haal ik hier in het kort naar boven, omdat het in context van het Telegraafbericht en een citaat van beoogd premier Rob Jetten veel zegt over de Nederlandse asielcrisis.

Tussen 2021 en 2024 is het vervoer voor vreemdelingen die overtredingen of misdrijven hebben gepleegd gestegen van 900 ritten per jaar in 2021 tot ongeveer 1600 in 2024. De kosten voor dit vervoer van vooral illegalen en overlastgevende arbeidsmigranten zijn ruimschoots verdubbeld, tot een geschat totaal van ruim 900.000 euro in 2024, las u hier in februari 2025.

Woo. Vervoerskosten voor strafbare vreemdelingen verdubbeld in vier jaar

Die verdubbeling van de vervoerskosten voor gearresteerde vreemdelingen betekent dat het aantal ritten met opgepakte vreemdelingen jaar op jaar toeneemt. Het is dus een groeiend probleem.

Dat het aantal vervoersbewegingen toeneemt, doet ook vermoeden dat het aandeel van bijna tien procent ongewenste vreemdelingen in Nederlandse gevangenissen waar De Telegraaf vandaag over schrijft slechts een ijkpunt is in een grafiek die een stijgende lijn kent: er komen steeds meer mensen van niet-Nederlandse afkomst die geen recht hebben om in Nederland te mogen blijven, in Nederlandse gevangenissen terecht.

Soms omdat ze ronduit vervelend zijn, anderen vanwege geweld, berovingen, verkrachtingen en moord. De Telegraaf somt daar wat voorbeelden over op, zoals over ‘een man uit Sierra Leone die een 20-jarige medewerkster van een bed, bad en broodlocatie verkrachtte, waarvoor hij vier jaar moet brommen.’

Citaten uit het T-artikel van vandaag (betaalmuur) met de cijferfeiten:

“Van elke elfde gevangene is er eentje een vreemdeling zonder recht op verblijf. Eigenlijk mogen ze niet in Nederland zijn, toch zitten ze hier in de cel. Ze sneller uitzetten is niet zo simpel, klinkt het.

In september telde de Dienst Justitiële Inrichtingen ruim 800 gedetineerden van buiten Nederland zonder geldige verblijfsstatus. Het kunnen afgewezen asielzoekers zijn, maar ook iemand met een verlopen visum of een EU-burger die ongewenst verklaard is.

Ze zijn veroordeeld voor ’uiteenlopende misdrijven’, aldus een woordvoerder van het ministerie van Justitie en Veiligheid.”

[…]

In de enige gevangenis die specifiek bedoeld is voor criminele vreemdelingen, de PI Ter Apel, waren het afgelopen half jaar alle 443 cellen bezet.

[…]

Ook tbs-klinieken zien hun capaciteit deels opgevuld worden door buitenlandse bewoners. Het gaat om 160 ’niet-Nederlandse tbs-gestelden’. Van die groep verblijven vijftig mensen onrechtmatig in Nederland, aldus cijfers van de IND.”

Een asielcrisis zonder zicht op oplossingen

Opgeteld bij de overvolle azc’s en het bijna dagelijks bericht dat de tweeduizend bedden in Ter Appel onvoldoende ruimte bieden aan het aantal mensen dat een slaapplek nodig heeft, schetst dat dus een asielcrisis en een vreemdelingenprobleem waar Nederland mee kampt. Maar er is geen enkel zicht op aanpak, inperking of een oplossing.

Van een kabinet onder premier Jetten hoeven we zo’n oplossing, die boude bewering durf ik wel aan, ook niet te verwachten. Tegenover Nieuwsuur zei hij namelijk heel stellig dat hij (ondanks migratie-kritische retoriek in de reclamecampagne die zijn partij D66 de grootste maakte) niet van plan is een regering te vormen die een remigratie-beleid wil voeren of steunen. Dus het probleem, meneer… dat groeit.