Boa-hoofddoeken: 'Pijnlijke linkse verloochening van seculieren'

Het halalschaap is over de Amsterdam

Het was een goede week voor de beroepsmoslims: Amsterdam is gezwicht voor de islam en staat hoofddoeken toe bij handhavers.

Uit de timelines van DENK-angehauchten, Moslimbroeder-meelopers en hun Helper Lefties steeg gejuich op. Onder meer D66 Hofstadgroepzusje Fonda Sahla (“Hoppaaa!”) en de eerste vrouw achter Frans Timmermans, Esmah Lahlah (“👏🏻👏🏻👏🏻”) toonden hun blijdschap. Wat een treurnis.

Het toestaan van hoofddoekjes bij handhavers staat haaks op de neutraliteit van een uniform, maar we leven in een tijd waarin “inclusiviteit en diversiteit” belangrijker worden geacht dan de scheiding tussen kerk en staat. Als blanke heteroman met seculier-liberale overtuigingen heb ik in deze tijdgeest uiteraard geen enkel recht van spreken meer - maar gelukkig zijn er ook voldoende ervaringsdeskundigen van kleur of andere geaardheid die hun zegje deden over het boa-copvod. Of moeten die ook al zwijgen?

Keyvan Shahbazi, een voormalig Iraanse vluchteling die gemarteld werd door het islamitische regime, schreef in De Telegraaf hoe Femke Halsema hem zijn veilige Amsterdam heeft afgepakt: “Een overheidsambtenaar met islamitisch-religieus symbool associeer ik met rechteloosheid, openbare lijfstraffen en opgeknoopte homoseksuelen en andersdenkenden op pleinen.”

Bert Vuijsje, klassiek-linkse grachtengordel-journalist, noemde hem daarop een “idioot” en verweet hem op X een hetze tegen Halsema.

Een homo uit de hoofdstad betreurde in een ingezonden brief aan de Volkskrant dat hij voortaan gehandhaafd kan worden door “een vertegenwoordiger van een religie waarin mijn geaardheid met de dood bestraft moet worden”.

Bron: Brievenrubriek VK, 14 februari

De krant formuleerde zelf twee dagen later een redactioneel commentaar waarin de zorg van de homoseksuele briefschrijver onironisch als “een botsing van idealen” wordt geduid, in een absurdistisch stukje dat bepleit dat “een hoofddoek bij de politie emanciperend en normaliserend kan werken” en waarin auteur Haro Kraak evenmin ironisch opmerkt dat “een grote groep vrouwen in Nederland een hoofddoekje draagt en dat als een vrije keuze ziet of zelfs als vrijgevochten, feministisch statement”.

De ooit als Iraanse vluchteling naar Nederland gekomen Reza werd daarop tot zwijgen geprogressshh’t door een kalende blanke man, nadat hij dat laatste statement in twijfel trok.

Bron: X

‘Verhoudingen duurzaam op scherp’

Zelf sprak ik over het wezenloze boa-besluit van Halsema met Kaan Özgök, een seculiere Turkse Groninger die zijn wanhoop nauwelijks wist te onderdrukken: “Overal waar het aantal moslims toeneemt, begint het gedonder en het achtervolgt me gewoon”, verzuchtte hij.

Op de inhoud van het onderwerp noemt Özgök het “heel pijnlijk, deze linkse verloochening van seculieren. Ze laten zich misbruiken door een doelbewuste strategie die zijn effect al meerdere keren heeft bewezen, onder andere in Turkije. En dit gaat ook de verhoudingen binnen Nederland duurzaam op scherp zetten. Dit soort besluiten dwingt mensen naar de flanken.”

De strategie is inderdaad helder. Beroepsmoslims wekken de indruk dat ze slechts hun recht ophalen: handhavers hun hoofddoek gunnen is een gezond teken van prachtige diversiteit en inclusiviteit, zoals Ahmed Marcouch zijn voorstel voor een landelijk verbod op koranverbrandingen bepleit als “respect voor elkaars meningen en opvattingen” en een middel tegen “giftige polarisatie”.

Ahmed Marcouch, de Erdogan van Arnhem

De recente koranverbranding van Edwin Wagensveld in Arnhem waar Marcouch zijn voorstel op baseerde, was juist een reactie op een besluit van de gemeenteraad om hoofddoeken bij boa’s toe te staan - een voornemen dat razendsnel navolging kreeg in onder meer Tilburg, Den Haag en Utrecht en binnenkort dus ook in Amersfoort en Amsterdam.

“Ik ben niet anti-islam, iedereen moet zelf weten wat ie gelooft”, zegt Özgök, “maar dit gaat niet over geloof, dit is de verovering van de publieke ruimte via tactieken van de Moslimbroederschap. Ze zijn niet dom hè - bij DENK hebben ze doorzien dat wat landelijk bij de politie verboden is, via gemeentelijke verordeningen wel geregeld kan worden. Let maar op, als daarop een tegenbeweging ontstaat die oproept tot het aanpassen van de wet om alle hoofddoeken boven ieder uniform alsnog te verbieden, zul je internationale headlines gaan zien waarin Nederland een islamofoob land wordt genoemd. Immers, zolang hoofddoekjes überhaupt nog niet zijn toegestaan, kun je je niet beklagen over onderdrukking. Maar als ze eerst lokaal worden toegestaan en daarna landelijk weer verboden, kun je over onderdrukking gaan klagen.”

Naakte handhaving door naturisten?

Moslims die pleiten voor uitzonderingen voor henzelf en hun geloofsgenoten, buiten de progressieve idealen van de multiculturele samenleving uit. Maar er is niets ‘inclusiefs’ aan het uitzonderen van één groep ten opzichte van alle anderen - gelovig of anderszins. Er is geen joodse boa noch Sikh die ooit een uitzondering voor zijn keppeltje of tulband vroeg, nimmer eisten Ajacieden dat ze een sjaal in clubkleuren willen dragen, verlangden naturisten de vrijheid om hun handhavingswerk naakt te doen of pleitten sadomasochisten voor een lederen uniform.

De intrinsieke vraag die ik voor mezelf niet beantwoord krijg, is: wat heeft de islam precies gedaan om zo’n uitzonderingspositie gegund te worden? Waarom wordt van de gehele samenleving verlangd dat niet-moslims steeds een beetje verder inschikken voor de islam? Mijn ergernis daarover vond z’n vorm in het Nieuwe Revu-cursiefje van deze week, maar ik sluit me ook volmondig aan bij de slotverzuchting die Kaan me meegaf:

“Wat zogenaamd multicultureel heet, is gewoon de grauwe deken van de conservatieve monocultuur van de orthodoxe islam, die overal overheen dendert en vrouwonvriendelijk maakt, en vrouwen onttrekt aan maatschappelijke deelname - het is een nachtmerrie en ik verlang naar een plek waar ze me niet achterna komen.”

Amen, broeder.

An offerfeest you can’t refuse

Boa handhaaft zwemwater Sloterplas, Amsterdam 2024

Maandenlang al ruist de vraag hoe gevaarlijk een PVV-regering zou zijn voor de rechtsstaat maar onderwijl trekken heersende bestuurders zelf de scheiding tussen kerk en staat door de shredder. Iets preciezer: de scheiding tussen moskee en gemeente, want diverste steden willen islamitische hoofddoeken toestaan voor buitengewoon opsporingsambtenaren.

Arnhem was al gevallen, evenals Utrecht en Tilburg. Ook Amersfoort voegt zich bij het lijstje en uiteraard wil het verziekt-progressieve Amsterdam niet achterblijven. De Boa Bond wil het niet maar het copvod komt toch en geloof me: het is een tragische kwestie van tijd voordat de Nationale Politie ook capituleert.

Wat die rechtsstaat betreft: Nederland is een land waar iedereen vrij is om elk geloof te belijden wat je maar wilt. Maar zodra de grens overschreden wordt waarbij iemands particuliere religie onderdeel wordt van een uniform van de overheid (die wij als burgers vertrouwen met het geweldsmonopolie), ga je niet alleen morrelen aan de neutraliteit van het handhavingsambt - je gaat bijzondere privileges toekennen aan groepen. In dit geval aan precies een geloofsgroep waarvan we weten dat wanneer je hen een vinger geeft, ze bereid zijn om je hele hand af te hakken.

Overal waar de islam opduikt, willen aanhangers van Allah uitzonderingen voor zichzelf en we zien deze eeuw in toenemende mate tot wat voor explosies, bloedvergieten en orgies van geweld het kan leiden wanneer je ze hun zin niet geeft. Islamkritiek, cartoons maken of gewoon een beetje losbandig en vrij westers leven: je riskeert in de Europese steden alle gradaties van gevaar - van nagefloten worden tot rondfluitende kogels en van bomgordels bij de bagageband tot onthoofdingen op het schoolplein.

Ook als je de bidmatbrigade gewoon met rust laat, schenden ze allerlei regels en voorwaarden van de vrije samenleving waaraan iedere westerling geacht wordt zich te houden, maar moslims kennelijk niet. Vrouwen worden achtergesteld of onderdrukt, homo-tolerantie bestaat niet, jodenhaat is de norm, eerwraak geen uitzondering en het straatbeeld toont met iedere plofkraak, drugsliquidatie of Gaza-demo een algehele verwerping van westerse waarden aan eenieder die er niet van wegkijkt.

Dat soort diepgeworteld pestgedrag roept de vraag op hoe het de beroepsmoslims dan toch steeds lukt om terrein te winnen - zowel geweld, in expliciete vorm of als impliciete dreiging, als asociaal maatschappelijk gedrag wordt op deze manier beloond en gaat ten koste van vrijheden van niet-moslims.

Zeker sinds 7 oktober is extra zichtbaar welke groepen daarbij het meeste risico lopen en op de minste bescherming lijken te kunnen rekenen. In Arnhem kwam een islamitisch ME’er in gewetensnood toen hij geacht werd de vrijheid van meningsuiting van Edwin Wagensveld te beschermen. Zo iemand moet je ontslaan. Niet in Nederland, daar gunnen we vrome boa’s hun kopvod.

Wetshandhaving wordt vrijwillig geofferd aan de georganiseerde islamitische maffia.

Deze column verscheen in Nieuwe Revu 8 - 2024