Na het borreltje bij de bingo is nu ook de bingo zelf onderwerp van tamelijk grotesk overheidsingrijpen in hele kleine dingen. Want stel je voor dat Tante Lenie zich stiekem voor een witwaskarretje van de drugsmaffia heeft laten spannen!
In mijn tijd als taxichauffeur in West-Brabant (2001 - 2008) mocht ik menig retourtje bingozaal rijden. Met de Deeltaxi tot wel drie dametjes tegelijk van hun flatje naar een zalencentrum, in Roosendaal was iedere doordeweekse avond wel ergens een bingo te beleven.
Vonden die vrouwen (bijna altijd vrouwen, weduwen) het zo spannend en belangrijk, dat spelletje? Bij een enkeling kon je wel een lichte verslavingsgevoeligheid ontdekken ja, in hun omgang met willekeurige nummers uit een wiel vol balletjes. Voor de meesten is het een sociaal uitje tegen de verveling en eenzaamheid, en daarmee toch een belangrijk maatschappelijk element. Het gok-element (op zichzelf al een lachwekkend zware betiteling) is volstrekt irrelevant voor de overgrote meerderheid.
Het borreltje erbij, dat is belangrijker.
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Nijmans Nieuwsbriefje to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.