Ja, ik dacht - zoals veel tevelen - dat Pieter O. een nieuwe, oprechte bestuurscultuur zou ,,regelen'''.
Zijn intenties trek ik niet in twijfel, maar, after all: een instabiele jankerd, die nu - na meer dan 20 jaar! - het Haagse politieke circus (inclusief journalille) op de mestvaalt gooit. Sorry: hier past, respect daargelaten, heel lang rust in een luxe sanatorium in de (donkere) bossen rond Enschede..
Heeft u weleens een burnout gehad? Ik niet. Maar ik ken genoeg mensen die het wel hebben (gehad) Je bent daar blijkbaar jaren mee bezig. Pieter had beter niet kunnen beginnen met een eigen partij. Vanuit idealisme wel gedaan en ik heb veel respect voor hem. Ik zie geen ander persoon meer in de kamer die zo te werk gaat zoals hij deed. Instabiele jankerd vind ik niet echt aardig in de context van een burnout en dan ook nog onder een vergrootglas liggen. Hoop dat hij op de zonnige weiden weer zichzelf wordt. Hij heeft gekozen voor zijn gezin en hoe mooi is dat als je dat hebt. Politiek gezien was het natuurlijk een drama en is NSC niet echt geslaagd. Maar Bart schrijft nu vooral over Pieter, de mens. Mooi stuk en complimenten Bart.
Integer en mooi stuk. Ik kan niet ontkennen dat ik mij het laatste jaar kapot heb zitten ergeren aan Pieter en de debielen van het NSC. De andere partijen pleit ik niet vrij, maar het NSC is de bijl aan de wortels van dit kabinet.
Gehoopt dat zijn nieuwe partij de nodige verandering zou brengen, helaas al gauw erachtergekomen dat dat niet het geval was. Voor Pieter heb ik nog steeds veel respect en hoop dat hij inderdaad gaat freewheelen voorlopig.
Wat een mooie en eerlijke 'afscheids'brief, Bart. En je hebt helemaal gelijk: Pieter was voor zich zelf niet altijd een gemakkelijke man. Maar hij had zijn hart op de juiste plek en heeft alles, en meer gegeven aan het aan de kaak stellen én oplossen van zaken (meestal onrecht) waar hij echt in geloofde. Dank je wel voor dit document.
Mij was al heel lang duidelijk dat Omtzigt een zeer goede volksvertegenwoordiger was maar absoluut geen leider en ook geen goede politicus. En aan goede volksvertegenwoordigers heeft de huidige politieke kaste geen behoefte.
Vaarwel Pieter! En Bart, ik kon je afscheidsbrief alinea voor alinea volgen langs de lijn van artikelen die ik van jouw hand heb zien langskomen op de online kanalen. Juist getypeerd, treffend en (helaas op sommige punten) waar.
En op dit moment kan ik geen gelijke van de Eik uit Enschede identificeren in de politiek van Den Haag. Ik hoop echter dat jij als journalist wel door blijft gaan met de manier waarop je de persrelatie met -in dit geval Pieter- hebt vormgegeven. Er komen vast momenten dat er onderwerpen zijn die meer aandacht nodig hebben dan ze elders krijgen.
Mooie tekst, het zal Omtzigt vast een beetje steun geven. Ik weet overigens niet of de politieke cultuur iets te verwijten valt. Als je zoveel passie voor je werk hebt als Omtzigt, moet je wel bijna vastlopen in Den Haag. Hij beschrijft het probleem treffend door op te merken dat de politici een te ingewikkeld systeem hebben opgebouwd dat ze zelf niet meer kunnen doorgronden. Daarop loopt iedereen met goede wil stuk en iemand met betrokkenheid al helemaal.
Ja, ik dacht - zoals veel tevelen - dat Pieter O. een nieuwe, oprechte bestuurscultuur zou ,,regelen'''.
Zijn intenties trek ik niet in twijfel, maar, after all: een instabiele jankerd, die nu - na meer dan 20 jaar! - het Haagse politieke circus (inclusief journalille) op de mestvaalt gooit. Sorry: hier past, respect daargelaten, heel lang rust in een luxe sanatorium in de (donkere) bossen rond Enschede..
Heeft u weleens een burnout gehad? Ik niet. Maar ik ken genoeg mensen die het wel hebben (gehad) Je bent daar blijkbaar jaren mee bezig. Pieter had beter niet kunnen beginnen met een eigen partij. Vanuit idealisme wel gedaan en ik heb veel respect voor hem. Ik zie geen ander persoon meer in de kamer die zo te werk gaat zoals hij deed. Instabiele jankerd vind ik niet echt aardig in de context van een burnout en dan ook nog onder een vergrootglas liggen. Hoop dat hij op de zonnige weiden weer zichzelf wordt. Hij heeft gekozen voor zijn gezin en hoe mooi is dat als je dat hebt. Politiek gezien was het natuurlijk een drama en is NSC niet echt geslaagd. Maar Bart schrijft nu vooral over Pieter, de mens. Mooi stuk en complimenten Bart.
Een politiek In Memoriam, of is dat onaardig? Mooi stuk over een mooie Tukker.
Integer en mooi stuk. Ik kan niet ontkennen dat ik mij het laatste jaar kapot heb zitten ergeren aan Pieter en de debielen van het NSC. De andere partijen pleit ik niet vrij, maar het NSC is de bijl aan de wortels van dit kabinet.
Gehoopt dat zijn nieuwe partij de nodige verandering zou brengen, helaas al gauw erachtergekomen dat dat niet het geval was. Voor Pieter heb ik nog steeds veel respect en hoop dat hij inderdaad gaat freewheelen voorlopig.
Wat een mooie en eerlijke 'afscheids'brief, Bart. En je hebt helemaal gelijk: Pieter was voor zich zelf niet altijd een gemakkelijke man. Maar hij had zijn hart op de juiste plek en heeft alles, en meer gegeven aan het aan de kaak stellen én oplossen van zaken (meestal onrecht) waar hij echt in geloofde. Dank je wel voor dit document.
Mij was al heel lang duidelijk dat Omtzigt een zeer goede volksvertegenwoordiger was maar absoluut geen leider en ook geen goede politicus. En aan goede volksvertegenwoordigers heeft de huidige politieke kaste geen behoefte.
Gewoon prachtig Bart, dank....
Vaarwel Pieter! En Bart, ik kon je afscheidsbrief alinea voor alinea volgen langs de lijn van artikelen die ik van jouw hand heb zien langskomen op de online kanalen. Juist getypeerd, treffend en (helaas op sommige punten) waar.
En op dit moment kan ik geen gelijke van de Eik uit Enschede identificeren in de politiek van Den Haag. Ik hoop echter dat jij als journalist wel door blijft gaan met de manier waarop je de persrelatie met -in dit geval Pieter- hebt vormgegeven. Er komen vast momenten dat er onderwerpen zijn die meer aandacht nodig hebben dan ze elders krijgen.
Mooie tekst, het zal Omtzigt vast een beetje steun geven. Ik weet overigens niet of de politieke cultuur iets te verwijten valt. Als je zoveel passie voor je werk hebt als Omtzigt, moet je wel bijna vastlopen in Den Haag. Hij beschrijft het probleem treffend door op te merken dat de politici een te ingewikkeld systeem hebben opgebouwd dat ze zelf niet meer kunnen doorgronden. Daarop loopt iedereen met goede wil stuk en iemand met betrokkenheid al helemaal.